Ελικοδρόμια Διαποντίων..το Βατερλώ της αυτοδιοίκησης

Έτος 1991, με έγγραφό της προς τα κοινοτικά συμβούλια Οθωνών, Ερείκουσας, Παξών και Μαθράκι, η ΥΠΑ ζήτησε την παραχώρηση κοινοτικής έκτασης για την δημιουργία τεσσάρων ελικοδρομίων. Τα κοινοτικά συμβούλια των τριών πρώτων αποφασίζουν ομόφωνα την παραχώρηση, με εξαίρεση αυτό στο Μαθράκι το οποίο την απέρριψε.
Ακολούθως η υπηρεσία προχώρησε στην σύνταξη των σχετικών μελετών οι οποίες, με εξασφαλισμένη και την χρηματοδότησή τους , προωθούνται στην τότε Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση προκείμενου η τελευταία να προχωρήσει και στην δημοπράτησή τους. Μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και την ανάδειξη αναδόχου, ξεκινούν οι κατασκευαστικές εργασίες, με επιβλέπουσα αρχή την νομαρχιακή αυτοδιοίκηση.
Τα έργα ολοκληρώνονται, πλην όμως οι υπηρεσίες της νομαρχίας δεν ενημέρωσαν ως όφειλαν την διεύθυνση αερολιμένων για τον προβλεπόμενο έλεγχο από κλιμάκιο του τμήματος ελικοδρομίων, προκειμένου ακολούθως να προχωρήσουν και οι διαδικασίες έκδοσης των άδειων ίδρυσης και λειτουργίας. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα το 2005 ως αερολιμενάρχης , ενημερώνομαι ότι και τα τρία ελικοδρόμια με ευθύνη της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης δεν είχαν αδειοδοτηθεί . Ακολούθησε επείγουσα επίσκεψη και των τριών ελικοδρομίων, κατά την οποία διαπιστώσαμε πλήρη εγκατάλειψή τους στην φθορά του χρόνου με εκτεταμένες καταστροφές και όχι μόνο στις εγκαταστάσεις αλλά και στον εξοπλισμό τους .
Ακολουθεί επιστολή μου και προς τις τρις κοινότητες με την οποία τις ενημερώνω για την πρόθεση μου να αναλάβω αφιλοκερδώς τις οποίες ενέργειες και διαδικασίες απαιτούνται για την αποκατάσταση των καταστροφών στις υποδομές και του εξοπλισμού τους καθώς και για την χορήγηση αδειών ίδρυσης και λειτουργίας των. Τα κοινοτικά συμβούλια των Οθωνών και της Ερείκουσας αποδέχονται ομόφωνα την πρόταση μου, εκτός αυτό των Παξών οπού ο τότε δήμαρχος, για δικούς του προφανώς λόγους, δεν μου έδωσε απάντηση
Μετά από τρία χρόνια προσπαθειών και δεκάδων επισκέψεών μου στα νησιά, επιτέλους στις 7 Ιανουαρίου 2009 δημοσιεύεται στην εφημερίδα της Κυβέρνησης, ΦΕΚ αριθ. 6 τεύχος δεύτερο, η απόφαση της διεύθυνσης αερολιμένων της ΥΠΑ με την οποία χορηγείται άδεια ίδρυσης και λειτουργιάς του ελικοδρόμιου της Ερείκουσας. Ως προς το ελικοδρόμιο των Οθωνών η άδειά του εκδόθηκε σχεδόν ένα χρόνο αργότερα και δημοσιεύτηκε στις 27 Μαΐου 2010, ΦΕΚ 727 τεύχος πρώτο. Ο λόγος της καθυστέρησης ήταν δυστυχώς ο πλημμελής αν όχι ανύπαρκτος έλεγχος από την επιβλέπουσα αρχή των εκτελουμένων έργων, με συνέπεια να συμβεί δυστυχώς το αδιανόητο της ανέγερσης του οικίσκου αναμονής ασθενών εντός της ζώνης ασφαλείας !!
Συνέπεια αυτής της ολέθριας ολιγωρίας με την απουσία ελέγχου αλλά και της μη επακριβούς τήρησης της μελέτης της ΥΠΑ, δυστυχώς ήταν η ανάγκη σύνταξης νέας μελέτης καθώς και η μείωση των επιχειρησιακών του στάνταρ, με την πλέον σημαντική την μείωση του μεγέθους των ελικοπτέρων που επιτρέπεται να προσγειώνονται. Στο ελικοδρόμιο της Ερεικουσας, ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας μας, προσγειώνονται ελικόπτερα έως 30 μέτρων, ενώ στο Οθωνών μετά το κουτσούρεμα που υπέστη έως 24 μέτρα . Ακολούθησε αμέσως μετά μια περίοδος συνεργασίας με την ΥΠΑ, χωρίς όμως την εμπλοκή της υπηρεσίας, καθόσον τα ελικοδρόμια ήταν κοινοτικά και οι όποιες ενέργειες στο μέλλον ήταν αποκλειστική ευθύνη του ιδιοκτήτη. Στα σχέδιά μας μεταξύ των άλλων ήταν ο από αέρος έλεγχος και των δυο προσεγγίσεων καθώς και των οπτικών βοηθημάτων ( HAPΙ ), ιδίως όμως αυτού των Οθωνών.
Η επελθούσα αλλαγή μετά τις εκλογές που ακολούθησαν, είχε ως αποτέλεσμα δυστυχώς την διακοπή κάθε ενδιαφέροντος από τις νέες αυτοδιοικητικές αρχές , με συνέπεια και τα δυο ελικοδρόμια να είναι σήμερα λόγω των πολύ σοβαρών προβλημάτων, αναξιόπιστα και ως εκ τούτου επικίνδυνα για την αεροναυτιλία.
Πληροφορούμαι ότι τόσο το ελικοδρόμιο της Ερείκουσας όσον και των Οθωνών, παρουσιάζουν σήμερα εικόνα πλήρους εγκατάλειψης και απαξίωσης του εξοπλισμού αλλά και των υποδομών τους. Η δημοτική αρχή ως ιδιοκτήτης και υπεύθυνη για συντήρησή τους, όφειλε να τα προστατεύει και να μεριμνεί για την ασφάλειά των. Σήμερα όχι μόνο δεν διαθέτουν έστω και μια στοιχειώδη φύλαξη, αλλά εδώ και πολλά χρόνια αυτή είναι και ανύπαρκτη. Πέραν των παραπάνω κυρίαρχη είναι η αδυναμία προσγείωσης ελικοπτέρων την νύκτα, μια επιχειρησιακή αδυναμία τεράστιας σημασίας για την ασφάλεια των κατοίκων των νησιών αυτών.
Είναι εξωφρενικό αλλά και αδιανόητο να γίνεται κουβέντα για την στελέχωση των ιατρείων με γιατρούς, γιατί όσους και να στείλουν αυτό που μετράει είναι εάν ο ασθενής θα έχει την δυνατότητα να μετακινηθεί εάν αυτό απαιτηθεί σε νοσοκομειακή δομή και μάλιστα ασχέτως καιρικών συνθηκών. Αυτό όμως είναι εφικτό μόνο με αερομετακομιδη, κάτι τέτοιο όμως σήμερα χωρίς ελικοδρόμιο είναι αδύνατο. Πολλοί συνάνθρωποι μας κάτοικοι των νησιών αυτών έχουν ήδη χάσει την μάχη για την ζωή, εξ αιτίας ακριβώς της μη έγκαιρου μεταφοράς τους. Δυστυχώς όμως εξαιτίας αυτής της αδιαφορίας, την οποία επιδεικνύει η τοπική αυτοδιοίκηση, θα φύγουν και άλλοι !! αλλά ως πότε ; Εγώ πάντως διατίθεμαι, φυσικά εάν αυτό μου ζητηθεί, να βοηθήσω χωρίς καμία αμοιβή εθελοντικά , καθόσον αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο συνάνθρωπος μου Ερεικουσιώτης και Οθωνιώτης αυτός ο αφανής ακρίτας μας δηλαδή .

Με εκτίμηση
Κωνσταντίνος Σκιαδόπουλος
Πρ. Αερολιμενάρχης Κέρκυρας
e-mail : kskiados.2013@gmail.com
mob. 6946066165
Κέρκυρα

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook