Οι Mάρτυρες της Ανακύκλωσης της Κέρκυρας

«Ποια είναι η ουσία της ζωής; Να υπηρετείς τους άλλους και να κάνεις κάθε φορά το καλό». Θαρρείς πως οι δημιουργοί και λειτουργοί των 23 σήμερα πράσινων γωνιών της Κέρκυρας με έναν μαγικό τρόπο ενστερνίσθηκαν την σκέψη του Αριστοτέλη 2300 χρόνια μετά και προσέφεραν τον εαυτό τους στην υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου. Τι όμως μπορεί να οδήγησε αυτούς τους λιγότερους από 100 ανθρώπους να δημιουργήσουν τις πράσινες γωνιές στην Κέρκυρα;

Αρκετοί μιλούν για έναν άδολο εθελοντισμό που μπορεί να ταυτίζεται και με μια εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου του ίδιου να γίνει καλύτερος, όταν είναι προσηλωμένος στην πεποίθηση πως ο εθελοντισμός οδηγεί στην «θέωση» ταχύτερα. Άλλοι μπορεί να τους συμφέρει να δηλώνουν πως οι πράσινες γωνιές είναι δικό τους δημιούργημα. Αυτά θα μπορούσε να ήταν τα αποτελέσματα μιας απλοϊκής, σχεδόν ρομαντικής ανάλυσης, που όμως δεν μπορεί εύκολα να προσεγγίζει την πραγματικότητα στον 21 αιώνα.

Στα χρόνια που ζούμε σήμερα οι άνθρωποι δεν είναι μόνο της δράσης ή του καναπέως, απαισιόδοξοι ή αισιόδοξοι. Ευτυχώς υπάρχουν και οι ρεαλιστές. Όπως λέει ο William Arthur Ward «Ο απαισιόδοξος γκρινιάζει για τον άνεμο, ο αισιόδοξος τον περιμένει να αλλάξει φορά, ενώ ο ρεαλιστής απλά προσαρμόζει τα πανιά». Συνεπώς υπάρχει πλέον και μια νέα εκδοχή που δεν μιλάει για «εθελοντές» που βέβαια ουδέποτε έθεσαν τις δυνάμεις τους στην διάθεση κανενός Δήμου ή Δημάρχου, αλλά απλά προχώρησαν σε κάτι άλλο, που λέγεται, αυτοδιαχείριση της ζωής τους. Δεν ξέρω για τους άλλους που μπορεί κάποιοι να αποκαλούν «εθελοντές», αλλά εγώ δεν είμαι ένας τέτοιος.

Αν με ρωτούσατε θα σας απαντούσα πως προσωπικά ότι κάνω το κάνω για μένα, καθώς γνωρίζω πως ο εθελοντισμός έχει όρια και περιορισμούς, καθώς πράγματι δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα του κόσμου. Μάλιστα έχω πλήρως αποδεχθεί πως δεν περιμένω από αυτό που κάνω, να γίνω καλύτερος άνθρωπος, ούτε το κάνω για αυτό. Καθώς ήδη έχω συμπληρώσει συμμετοχή 8 μηνών και πάνω από 150 ώρες ανακύκλωσης, θα σας έλεγα πως αδιαφορώ τελείως για το πως με αποκαλείτε. Ποτέ δεν με ρωτήσατε, απλά βιαστήκατε να το κάνετε χωρίς την συμμετοχή μου. Πως οδηγήθηκα εδώ; Με οδήγησαν στην απελπισία, όμως ευτυχώς θυμήθηκα τα λόγια του Μαχάτμα Γκάντι, που στο πέρασμα της ιστορίας λένε «πως πάντοτε η αγάπη και η αλήθεια νίκησαν. Μπορεί να βρέθηκαν τύραννοι και δολοφόνοι και για ένα χρονικό διάστημα να θεώρησαν τον εαυτό τους ως ανίκητο, όμως στο τέλος πάντοτε έπεσαν». Αυτό έχω πλέον πάντοτε στο μυαλό μου κι αν επιμένετε να μου αποδίδετε ένα όνομα, τότε αυτό ας είναι: «μάρτυρας της ανακύκλωσης».

Ήθελα να γνωρίζετε, πως είμαι πλήρως συνειδητοποιημένος, πως η παρουσία και η δράση μου αποτελεί ένα επαναλαμβανόμενο «κατηγορώ» για την αδράνεια τόσων πολλών, για τόσο πολύ. Αυτό το κατηγορώ απευθύνω προς εσάς καθημερινά, με την στάση ζωής μου και αυτό το νόημα έχει η ύπαρξή μου.

Κατηγορώ τις απελθούσες και τις απερχόμενες Δημοτικές αρχές της Κέρκυρας γιατί ουδέποτε προσπάθησαν να δώσουν μια αυστηρά τεχνοκρατική λύση στο πρόβλημα διαχείρισης απορριμμάτων της Κέρκυρας. Αντίθετα πάντοτε προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα, ως ένα πολιτικό ζήτημα.

Κατηγορώ της πρώην Νομαρχιακές και Περιφερειακές Διοικήσεις γιατί απέτυχαν παταγωδώς είτε να εμπνεύσουν προς  την ορθή πορεία λύσης του προβλήματος, είτε να επικοινωνήσουν την αδυναμία τους, σε ιεραρχικά ανώτερα κλιμάκια.

Κατηγορώ την κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, γιατί έχει αποκλείσει πλήρως την διέξοδο λύσεων σε ένα οξύ πρόβλημα διαχείρισης απορριμμάτων, από σκέψεις και ιδέες που δεν προέρχονται από τα στεγανά της.

Κατηγορώ την τελευταία Ελληνική Κυβέρνηση γιατί δεν της έφτασαν τα προηγούμενα 4,5 χρόνια για να μελετήσει, και να αναλύσει την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία Διαχείρισης Απορριμμάτων και όπως από ψίθυρους και φήμες ακούμε, εμείς οι Κερκυραίοι, μάλλον θα βρεθούμε σύντομα με ένα εργοστάσιο Διαχείρισης Απορριμμάτων που θα διογκώνει και θα διαιωνίζει το πρόβλημα και θα μας απομακρύνει χρονικά από την λύση του.

Κατηγορώ την Δικαιοσύνη, διότι με την στάση της δεν διευκόλυνε ούτε στην μείωση ούτε στην αποτροπή της διαμορφούμενης περιβαλλοντικής βόμβας στο νησί, τα δυσμενή προβλήματα της οποίας θα βιώσουν οι επερχόμενες γενεές των Κερκυραίων.

Κατηγορώ κι εσένα ανώνυμε Κερκυραίε που καθώς πληροφορήθηκες την ύπαρξη των 23 πράσινων γωνιών στο νησί ακόμη το σκέφτεσαι, να αλλάξεις συνήθειες και να διαχωρίζεις τα απορρίμματά σου. Είσαι ο ίδιος που περιμένεις πάντοτε τις μαγικές λύσεις από τους άλλους, ενώ εσύ παριστάνεις, τον Ευρωπαίο και τον σπουδαίο. Αλήθεια γιατί συνεχίζεις να μην κάνεις ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή (στο σπίτι σου ή στην επιχείρησή σου;)Κανείς δεν σου είπε πως αυτή είναι μια συνήθεια ετών για τους υπόλοιπους Ευρωπαίους; Για ποιόν λόγο θεωρείς πως όσο επαναλαμβάνεις τις ίδιες πράξεις και συνήθειες, υπάρχει περίπτωση να αλλάξει το αποτέλεσμα;

Κατηγορώ την μοίρα να φέρει πάνω σε αυτό το ευλογημένο από τον Θεό νησί τόσους, που ενώ φαινομενικά το αγαπούν και στα λόγια πεθαίνουν για αυτό, στην ουσία παραμένουν νωχελικά αδρανείς, μόνο να γκρινιάζουν και να αναμένουν τα θαύματα που θα τους σώσουν.

Γελάω και με όλους εσάς τώρα, που ενώ με είχατε καταδικάσει και επιδιώκατε να παραμένω αδρανής αναρωτιέστε από που αντλώ όλη αυτήν την δύναμη, να υπερνικώ τους φόβους μου και να μαρτυρώ με την νέα στάση ζωής μου, την σωτηρία μου. Μπορώ να το κάνω όσο σας αισθάνομαι να φοβάστε πλέον, πιο πολύ από εμένα, για το άγνωστο που δημιουργεί αυτή η συνεχιζόμενη και ήδη επί μακρόν επαναλαμβανόμενη δράση μου.

Θα σωθεί η Κέρκυρα και αυτό δεν θα είναι ένα θαύμα των εθελοντών της. Θα είναι το αποτέλεσμα της διαρκής επαγρύπνησης και η έναρξη μιας μεγαλύτερης συμμετοχής στον ρεαλισμό, περισσότερων ανθρώπων. Τελικά  αρκούν και λιγότεροι από 100 άνθρωποι να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά ποτέ δεν τους λες εθελοντές, τους λες μόνο Μάρτυρες!   

ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΘΩΝΙΚΙΑΤΗΣ

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook