Το κόκκινο κραγιόν.

Κραγιόν φόρεσαν πρώτες, οι αρχαίες Αιγύπτιες. Στην αρχαία Ελλάδα προοριζόταν μόνον για τις ηθοποιούς και τις ιερόδουλες.  Στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν ένδειξη πλούτου και ανώτερης κοινωνικής θέσης. Στη μεσαιωνική Ευρώπη

απαγορεύτηκε ως εργαλείο του σατανά. Στην Αγγλία του 16ου αι. έγινε και πάλι μόδα από την βασίλισσα. Και φυσικά, στο Παρίσι του 19ου αι. παρασκευάστηκε, συσκευάστηκε και κυκλοφόρησε για περισσότερες γυναίκες από τον οίκο Guerlain το 1884. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κυκλοφόρησε ευρέως στην γνωστή περιστρεφόμενη συσκευασία. Από τα 900 εκατομμύρια κραγιόν που πωλούνται περίπου το χρόνο, τα 300 πωλούνται στην Ευρώπη…
«Εκφραστικό μέσον» της θηλυκότητας, του ερωτισμού και της αυταρέσκειας, αυτό το μικρούλικο βιομηχανικό προϊόν, ένα από τα πιο δυνατά σύμβολα του υλικού πολιτισμού, μάλλον σημαίνει πολύ περισσότερα από απλά «θέλω να αρέσω». Σημαίνει… ευζωΐα.
Γιατί όταν φοράει μια γυναίκα κόκκινο κραγιόν συνήθως σημαίνει ότι είναι και αισθάνεται καλά και ότι οι δικοί της άνθρωποι είναι καλά.

Ότι αισθάνεται άνετα με την εμφάνισή της. Ότι είναι χαρούμενη. Ότι είναι ανεξάρτητη. Ότι, όχι μόνον μπορεί να το αγοράσει, αλλά μπορεί και να το φορέσει.
Κοιτάω το κόκκινο κραγιόν που αγαπώ. Είναι Channel. Κοστίζει όσο τρεις σακούλες από το σούπερ μάρκετ. Συνήθως μου κρατάει 2 χρόνια. Αυτή τη φορά θα κρατήσει 3, γιατί κοιμάται έναν χρόνο στο νεσεσέρ μου, αχρησιμοποίητο. Ανοίγω το καπάκι, στρίβω και μυρίζω το γνώριμο άρωμα. Χαίρομαι. Μεταφέρομαι στο πλακόστρωτο της πόλης, μου κρατάς το χέρι, έχουμε βγει για ένα ποτό, εντάξει δύο. Προτιμάμε την μπάρα και την καλή μουσική. Το κραγιόν βάφει το ποτήρι, θα έβαφε και το τσιγάρο αν ακόμη κάπνιζα. Θαυμάζω το χρώμα του πάνω στο κρύσταλλο.
Είναι μια μικρή, πολύτιμη στιγμή, μια κόκκινη στιγμή, σαν το κραγιόν. Θυμάσαι τι σου είπα εκείνη την πολύτιμη κόκκινη στιγμή; Ότι θέλω πάντα να μπορούμε να πίνουμε δύο ποτά, πάντα να μπορώ να φοράω κόκκινο κραγιόν και ακόμα ότι θέλω όλες οι γυναίκες να μπορούν να πίνουν με τον αγαπημένο τους δυο ποτά φορώντας κόκκινο κραγιόν; Και το κραγιόν να είναι Channel; Και όταν με ρώτησες γιατί, σου απάντησα γιατί είναι σύμβολο. Σύμβολο μιας άνετης, χαρούμενης ζωής.
Μπορεί να ήταν και μπούρδες όσα σου είπα αλλά ήταν αυτά που για μένα σημαίνουν χαρά.
Το άφησα ανοιχτό πάνω στο έπιπλο.
Φόρεσα τη μάσκα μου. Πήρα από τον εαυτό μου άδεια με ένα SMS να κατέβω.
Γύρισα πίσω με τρεις σακούλες ψώνια από το σούπερ μάρκετ.
Τα τακτοποίησα.
Έβαλα το κόκκινο κραγιόν και πήγα να μαγειρέψω. Είπα ότι η χαρά θα ξανάρθει. Ίσως δεν έφταιγαν τα κρεμμύδια που έκλαιγα, πάντως φορούσα το κόκκινο κραγιόν μου.

*δημοσιεύθηκε στο φύλλο 20ης-1-2021 της ΚΣ στη στήλη Αλι-θινά!

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook