«Αν θέλεις να παρασύρει τον αναγνώστη στα δίχτυα σου πρέπει να αποφύγεις τρανταχτά λάθη»

Συνέντευξη του συγγραφέα Άρη Γκρίμπα στην «Κ.Σ.»

Με αφορμή το πρώτο του βιβλίο «Το πέπλο της Σκιάς»

ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΒΑΡΣΑΜΗ ΠΟΥΛΤΣΙΔΗ*

Ο Άρης Γκρίμπας κάνει το πρώτο του συγγραφικό ταξίδι με το βιβλίο «Το πέπλο της σκιάς», ένα περιπετειώδες ανάγνωσμα που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βάρδος.

Πρόκειται για το πρώτο μέρος μιας σειράς βιβλίων επικής φαντασίας. Ο τρόπος γραφής είναι απλός, με τον συγγραφέα να επιλέγει να μας συστήσει στον κόσμο του και την πλοκή, μέσα από τις εμπειρίες των χαρακτήρων. Οι σκηνές μάχης είναι έντονες, ρεαλιστικές και σε κάνουν να νιώθεις πως είσαι μέρος τους. Η πλοκή είναι αρκετά σύνθετη, αλλά ξετυλίγεται ομαλά, μέσα από τα μάτια των τριών πρωταγωνιστών, δίνοντας την ευκαιρία στον αναγνώστη να την κατανοήσει. Παρά τον όγκο του βιβλίου, οι σελίδες γυρνούν γρήγορα.

Φτάνοντας προς το τέλος, το βιβλίο καταφέρνει να σε κάνει να μη θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου, ενώ ολοκληρώνοντάς το, σε κάνει να αναζητάς τη συνέχεια.

«Η συγγραφή είναι κοπιώδης»

Η εφημερίδα «Η Κέρκυρα Σήμερα» φιλοξενεί τον Άρη Γκρίμπα, ο οποίος απαντά στις ερωτήσεις μας, στο πλαίσιο του προαναφερθέντος βιβλίου, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βάρδος.

Κύριε Γκρίμπα, ποιο ήταν το έναυσμα που αποτέλεσε έμπνευση για τη συγγραφή του βιβλίου σας;

Απ: Νομίζω πως θα μου είναι αρκετά δύσκολο να δώσω μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό. Βλέπετε, η ιδέα αυτού του βιβλίου ταλανίζει το μυαλό μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Πιστεύω, όμως, πως η αγάπη για τις επικές ιστορίες, πρωτοήρθε με την επαφή μου με την Ιλιάδα και την Οδύσσεια.

Βέβαια, από την πρώτη επαφή με τα ομηρικά έπη, μέχρι να φτάσω στο να θέλω κι εγώ να γράψω μια ιστορία επικών διαστάσεων, πέρασε αρκετός καιρός. Καιρός, που στη πλειονότητά του ήμουν αναγνώστης και η σκέψη του να γίνω συγγραφέας, δε περνούσε καν από το μυαλό μου. Τότε είναι που με επηρέασαν έργα πιο σύγχρονα. Έργα που έχουν δώσει σώμα και ψυχή σε αυτό που πλέον αποκαλούμε λογοτεχνία επικής φαντασίας.

Ως νεαρός έφηβος μαγεύτηκα από τον Κόσμο του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν, από τα βιβλία του Μ. Μούρκοκ και πολλών άλλων. Τελικά, όμως, αυτός που με έπεισε, αυτός που με έκανε να πιστέψω πως θα άξιζε να προσπαθήσω κι εγώ κάτι ανάλογο, ήταν ο Ρόμπερτ Τζόρνταν, συγγραφέας της σειράς «Ο Τροχός του Χρόνου».

Φυσικά, όλα αυτά αποτελούν μονάχα το έναυσμα. Οι επιρροές είναι πολύ περισσότερες και καμιά φορά αφήνουν αόρατο -μα ανεξίτηλο- το άγγιγμά τους. Ακόμη κι αν ψάξω πολύ καλά μέσα μου, δε νομίζω πως θα καταφέρω να ανακαλύψω όλες μου τις επιρροές.

Απολαύσαμε στις σελίδες του βιβλίου τις παραστατικές μάχες. Πόση έρευνα απαιτήθηκε ώστε να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα; Φοβηθήκατε κάτι;

Απ: Προσπάθησα να αντιμετωπίσω τις μάχες από αρκετές και διαφορετικές σκοπιές. Αλλιώς βιώνει τη μάχη ένας έμπειρος διοικητής που την κοιτά από ψηλά κι αλλιώς ένας στρατιώτης που βρίσκεται στο πεδίο. Αυτά τα δύο μπορεί να φέρουν ομοιότητες, αλλά ταυτόχρονα απέχουν. Προσπάθησα, λοιπόν, να επικεντρωθώ στους χαρακτήρες. Στον τρόμο, τη προσμονή, το σάστισμα πριν τη δράση, την κάθαρση που φέρνει το τέλος μιας αποκρουστικής εμπειρίας. Το σίγουρο είναι, πως δε βλέπω ρομαντικά την έννοια μάχη ή πόλεμος κι αυτό βγαίνει σε κάποιους από τους χαρακτήρες του βιβλίου.

Όσο για την έρευνα, σίγουρα χρειάστηκε. Αν θέλεις ως δημιουργός να καταφέρεις να παρασύρεις τον αναγνώστη και να τον τυλίξεις στα δίχτυα της ιστορίας σου, πρέπει να αποφύγεις τρανταχτά λάθη και αστοχίες. Στο θέμα τον εκτεταμένων μαχών, βοήθησε το γεγονός πως πλέον είμαι κάτοικος Ολλανδίας. Έκανα αρκετές επισκέψεις σε κάστρα, φόρεσα τμήματα μεσαιωνικών πανοπλιών και διάβασα σχετικά βιβλία. Και πάλι, όμως, όση έρευνα και να έχω κάνει, δε θα μπορούσε να καλύψει την ολότητα της έννοιας «πόλεμος». Κι αν το θέλετε καλύτερα, σ’ ένα λογοτεχνικό κείμενο, δεν είναι αυτός και ο αυτοσκοπός.

Επικεντρώθηκα, λοιπόν, και πάλι στους χαρακτήρες. Τι νιώθουν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας μια μάχης; Είναι για όλους ίδια τα συναισθήματα; Τι γίνεται με εκείνους που γνώρισαν την απώλεια; Έχοντας ως γνώμονα όλα τα παραπάνω, αλλά και γνωρίζοντας πως το τέλειο είναι άπιαστο, απαλλάχθηκα από το φόβο και κατάφερα να δώσω το αποτέλεσμα, όσο καλύτερα μπορούσα.

Ξέρουμε ότι η λογοτεχνία του φανταστικού είναι ιδιαίτερη και αρκετά κοπιώδης. Συναντήσατε εμπόδια κατά τη συγγραφή; Κι αν ναι, ποια και πώς τα ξεπεράσατε;

Απ: Νομίζω πως γενικά η συγγραφή είναι κοπιώδης. Κι έχει, μάλιστα, μια ιδιότητα αυτή η δυσκολία, που φαντάζομαι πως τη συναντάμε σε όλες τις μορφές τέχνης. Αρχικά η ενασχόληση είναι δύσκολη, μετέπειτα γίνεται για λίγο πιο γλυκιά -χαίρεσαι να γράφεις- κι έπειτα μετατρέπεται σε ακόμη δυσκολότερη κι από το αρχικό στάδιο. Εξακολουθείς να χαίρεσαι που γράφεις, αλλά πλέον οι λέξεις έχουν αρχίσει ν’ αντιδρούν, να μη θέλουν να καθίσουν στη σειρά που τις βάζεις. Εδώ βρίσκομαι τώρα εγώ!

Συγκεκριμένα η λογοτεχνία του φανταστικού, κρύβει πολλές παγίδες. Πρώτη και κύρια, η ανάγκη για υπερανάλυση της κοσμοπλασίας, της μαγείας, της ιστορίας του εκάστοτε φανταστικού κόσμου. Από μόνο του αυτό ίσως να μην είναι αρνητικό, αλλά πολλές φορές παρατηρείται η τάση σε εμάς τους συγγραφείς του φανταστικού, για υπέρμετρη ενασχόληση με όλα τα παραπάνω, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τους χαρακτήρες, την πλοκή, τα κίνητρα και δυστυχώς καμιά φορά ακόμα και τη λογοτεχνικότητα.

Αυτά τα εμπόδια τα συνάντησα κι εγώ. Θα μπορούσα να μιλάω για την ιστορία, τα έθιμα και τη φύση της μαγείας στην Άρας Άουμαρ επί πολλές σελίδες. Αποφάσισα να μη το κάνω, όμως. Αντ’ αυτού, επικεντρώθηκα στους χαρακτήρες και στο πως αντιδρούνε σε όσα συμβαίνουν τριγύρω τους.

Τι να περιμένουμε μελλοντικά από εσάς;

Απ: Σύντομα θα κυκλοφορήσει το δεύτερο μέρος της σειράς «Ιστορίες από την Άρας Άουμαρ», συνεχίζοντας το ταξίδι σε αυτόν το κόσμο. Μετέπειτα, έχω σκοπό να εκδώσω δύο μικρότερα σε όγκο, αυτοτελή αναγνώσματα υπό τη μορφή νουβέλας. Ευελπιστώ αυτό να γίνει μέσα στο 2024. Κανένα από τα δύο δε θα ανάγεται στην επική φαντασία, μιας και σκοπεύω να εξερευνήσω διαφορετικές φωνές αφήγησης. Πέρα από αυτά, ίσως συμμετάσχω σε κάποια ανθολογία, μιας και ήδη έχω έτοιμα κάποια διηγήματα που περιμένουν συντροφιά. Τέλος, θα συνεχίσω να γράφω άρθρα στη ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.Κ. (Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας). Ήδη υπάρχουν κάποια κείμενά μου εκεί και νομίζω πως είναι αρκετά καλά δείγματα, για κάποιον που θα θέλει να με γνωρίσει καλύτερα.

*Η συνέντευξη φιλοξενήθηκε στο φύλλο της εφημερίδας “Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ” την Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook