Δημόσια δωρεάν παιδεία: η πύλη προς την Ισότητα και την Καινοτομία

Γράφει η ομάδα DfltiVoice*

Η εκπαίδευση αποτελεί το θεμέλιο κάθε πολιτισμένου και προοδευτικού κοινωνικού κράτους. Στην Ελλάδα, η δημόσια δωρεάν παιδεία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι ένας πυλώνας που από την ίδρυσή της στήριζε και συνεχίζει να στηρίζει την ανάπτυξη, την καινοτομία και την κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι η  δέσμευση του κράτους προς τη νεολαία για τη μελλοντική τους ευημερία. Είναι η υποχρέωση του κράτους απέναντι στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον για μια κοινωνία ανεπτυγμένη, μια επιστήμη ελεύθερη, μια οικονομία εξελισσόμενη.

Πρώτον και κύριον, η δημόσια παιδεία εξασφαλίζει την ίση πρόσβαση στη γνώση. Σε μια κοινωνία όπου οι πόροι είναι ανισομερώς κατανεμημένοι, η δωρεάν πρόσβαση στην παιδεία εξαλείφει τα εμπόδια που εμποδίζουν πολλούς νέους από το να προχωρήσουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αυτό διασφαλίζει ότι η νεολαία, ανεξαρτήτως κοινωνικής ή οικονομικής κατάστασης, έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει τις ικανότητές της και να συμβάλει στην πρόοδο της χώρας.

Δεύτερον, η δημόσια παιδεία προάγει την καινοτομία και την έρευνα. Οι ακαδημαϊκοί της έχουν την ελευθερία να ασχολούνται με προβλήματα που ενδιαφέρουν την κοινωνία και να εξερευνούν νέες ιδέες χωρίς τους περιορισμούς των εμπορικών συμφερόντων. Αυτό ενισχύει την καινοτομία και τη δημιουργικότητα, καθιστώντας την Ελλάδα ένα κέντρο πνευματικής ανάπτυξης και τεχνολογικής προόδου.

Τρίτον, η δημόσια παιδεία στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προωθεί την κοινωνική συνοχή. Τα δημόσια πανεπιστήμια προσφέρουν ένα περιβάλλον όπου οι φοιτητές από διαφορετικό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτιστικό υπόβαθρο συναντιούνται και αλληλεπιδρούν. Αυτός ο πλούτος της πολυμορφίας ενισχύει την κατανόηση και τον αμοιβαίο σεβασμό, βοηθώντας στη δημιουργία μιας ενωμένης κοινωνίας.

Τέλος, η δημόσια δωρεάν παιδεία επιφέρει οικονομικά οφέλη για την Ελλάδα. Μέσω της εκπαίδευσης, οι νέοι αποκτούν τις δεξιότητες και τη γνώση που απαιτούνται για να συνεισφέρουν στην οικονομία. Επιπλέον, η ύπαρξη υψηλού επιπέδου εκπαιδευτικών ιδρυμάτων προσελκύει τόσο φοιτητές και φοιτήτριες όσο και ερευνητές και ερευνήτριες από άλλες χώρες, δημιουργώντας ένα ισχυρό κέντρο για τη διεθνή ανταλλαγή γνώσεων και ιδεών.

Η ίδρυση των μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, aka των ιδιωτικών πανεπιστημίων, έρχεται σε αντίθεση με όλα τα παραπάνω. Ακούμε συχνά στις πολιτικές δηλώσεις ότι πρόκειται για ένα μέτρο βελτίωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ενίσχυσης της οικονομίας της χώρας. Πώς προβλέπεται να βελτιωθεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση αν όχι με την ενίσχυση και ενδυνάμωση των δημόσιων και κρατικών πανεπιστημίων; Πώς προβλέπεται να βελτιωθεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση αν δεν αυξηθούν οι θέσεις ΔΕΠ στα πανεπιστήμια μας; Πώς προβλέπεται να βελτιωθεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση αν δεν δοθούν χρήματα για τις υποδομές της; Για το διοικητικό προσωπικό της; 

Είναι γεγονός, ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης αγνοεί τις συνθήκες στις οποίες καλούμαστε να κάνουμε μάθημα. Επειδή ακριβώς η πλειοψηφία της κοινής γνώμης κρίνει με την καθημερινότητα των πανεπιστημίων της πρωτεύουσας και της συμπρωτεύουσας. Όχι βέβαια, ότι δεν υπάρχουν ανάγκες και σε αυτά τα πανεπιστήμια, αλλά σίγουρα δεν βιώνουν τις συνθήκες εγκατάλειψης από το υπουργείο προς τα επαρχιακά πανεπιστήμια. 

Ας δούμε λίγο την κατάσταση στο δικό μας τμήμα. Οι εξωτερικοί αξιολογητές στην προβλεπόμενη αξιολόγηση του τμήματος μας, αναφέρονται κάθε φορά στις εξαιρετικές επιδόσεις των φοιτητών και φοιτητριών, στην ποιότητα του ερευνητικού έργου των διδασκόντων και διδασκουσών, αλλά…και στην επιβάρυνση του διδακτικού προσωπικού με επιπλέον διοικητικό έργο και ώρες διδασκαλίας που υπερβαίνουν κατά πολύ το από τον νόμο καθορισμένο όριο. Κάθε φορά συστήνουν την αύξηση του διδακτικού προσωπικού και κάθε χρόνο η Συνέλευση του Τμήματος ζητάει διδακτικό προσωπικό και έστω μία θέση τεχνολογικού προσωπικού. Οι θέσεις μόνιμου διδακτικού προσωπικού που παίρνουμε κυμαίνονται ετησίως από 0 έως 1, ενώ η θέση ΕΤΕΠ απορρίπτεται γιατί… είμαστε μια θεωρητική σχολή και τι να την κάνουμε; Προφανώς, η απάντηση αυτή δίνεται από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τι θα πει Μετάφραση, Επιστήμη της Μετάφρασης, Τεχνολογία της Μετάφρασης, Διερμηνεία, καμπίνες κλπ. Οι δε θέσεις του διδακτικού προσωπικού καλύπτονται με συμβάσεις που έρχονται πάντα καθυστερημένα μέσα στη χρονιά και αναγκάζουν νέους επιστήμονες να εργάζονται χωρίς να πληρώνονται για ένα μεγάλο διάστημα. Να σημειωθεί ότι οι συμβασιούχοι πληρώνονται κατά το πλείστον στο τέλος του εξαμήνου και όχι μηνιαίως…

Πάμε λίγο να δούμε τις υποδομές… Κανείς και καμία δεν θα ξεχάσει την πρώτη ημέρα που ήρθαμε στο τμήμα για να κάνουμε την εγγραφή μας. Παλαιό Ψυχιατρείο. Εκεί στεγάζεται το τμήμα μας. Σε ένα συγκρότημα κτιρίων που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε Παλαιό Ψυχιατρείο, γιατί εκεί στεγάστηκε από το 1838 το Άσυλο Φρενοβλαβών, όπως λεγόταν αρχικά, το Δημόσιο Ψυχιατρείο, όπως ονομάστηκε μετέπειτα. Ωστόσο το οχυρό Σαν Ρόκκο, του οποίου τα απομεινάρια υπάρχουν ακόμα στον χώρο μας, χρονολογείται από το 1718. Και ναι, σίγουρα, είναι υψίστης συναισθηματικής αξίας το να στεγαζόμαστε σε τέτοια ιστορικά κτίρια, όπου χιλιάδες άνθρωποι υπέφεραν κατά τη νοσηλεία τους, αλλά δυστυχώς καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με την παλαιότητα των κτιρίων. Και πιστέψτε μας… δεν είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Σοβάδες που πέφτουν, τρύπες στα πατώματα, άθλιο αποχετευτικό σύστημα, κρύο τον χειμώνα, αφόρητη ζέστη το καλοκαίρι, για να μην αναφερθούμε στις πολλές φορές που τα κτίρια μας πλημμύρισαν από τη βροχή λόγω προβλημάτων στη στέγη. Και ναι, είμαστε ευγνώμονες που έχουμε έστω και αυτά τα κτίρια για να κάνουμε μαθήματα, αλλά σε καμία περίπτωση η κατάσταση αυτή δεν θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει την Ελλάδα του 2024. 

Ας μιλήσουμε λίγο για την τεχνολογία στο τμήμα μας. Οι υπολογιστές στις αίθουσες διδασκαλίας είναι τόσο παλιοί που οι διδάσκοντες και οι διδάσκουσες είτε πρέπει να τους ανοίγουν δέκα λεπτά πριν ξεκινήσει το μάθημα, είτε με το που μπαίνουν στην αίθουσα και ενώ μας κάνουν μια εισαγωγή δίνοντας στη…«σύγχρονη τεχνολογία» τον απαιτούμενο χρόνο για να λειτουργήσει. Όποια τεχνολογικά εργαλεία έχουμε είναι γιατί οι διδάσκοντες και οι διδάσκουσες μάς φέρνουν τα δικά τους, πληρώνουν συνδρομές από την τσέπη τους ή ζητούν από τις εταιρείες χορηγίες για να μπορέσουμε να εκπαιδευτούμε σωστά. Σίγουρα, ούτε αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδας του 2024. 

Παρόλα αυτά, είμαστε εδώ. Σπουδάζουμε και δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Όσοι από εμάς μένουν σε εστίες, κοιμούνται στο κρύο, ζουν μέσα στη μούχλα και καλούνται να αφήσουν τις εστίες πριν ακόμα τελειώσει η εαρινή εξεταστική. Και όμως βρίσκουν τρόπο να συνεχίζουν τις σπουδές τους. Να αγωνίζονται για ένα καλύτερο μέλλον. Να κυνηγούν τα όνειρά τους. Να αποτελούν το δυναμικό του μοναδικού πανεπιστημιακού τμήματος στον τομέα της Μετάφρασης στην Ελλάδα. Του μοναδικού! Και ενώ η πλειοψηφία των διδασκόντων μας, αν όχι όλοι, θα μπορούσαν να είναι σε άλλα, μεγαλύτερα ιδρύματα, όταν τους ρωτάμε «Γιατί είσαστε εδώ;», μας απαντούν «Γιατί είσαστε εσείς εδώ!», «Γιατί το ΤΞΓΜΔ είναι το σπίτι μας.», «Γιατί αξίζετε όλοι και όλες το μέλλον σας!».

Ερχόμαστε, λοιπόν, εμείς τα 20χρονα και ρωτάμε την κοινωνία και την πολιτεία: Πώς ακριβώς τα μη κρατικά μη κερδοσκοπικά, aka ιδιωτικά πανεπιστήμια, θα βελτιώσουν τις συνθήκες στο τμήμα μας; Πώς θα βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας των ανθρώπων αυτών; Πώς θα βελτιώσουν τις συνθήκες σπουδών των φοιτητών και των φοιτητριών; Όταν η πολιτεία αδιαφορεί πλήρως για τα επαρχιακά πανεπιστήμια, που η ίδια δημιούργησε, ποιος ή ποια από εσάς μας εγγυάται ότι στο μέλλον θα προστατεύσει αυτό το τμήμα, αυτό το πανεπιστήμιο από ένα μη κρατικό μη κερδοσκοπικό, aka ιδιωτικό πανεπιστήμιο, που θα παρέχει όσα η πολιτεία αρνείται να παράσχει σε εμάς; 

Η δημόσια δωρεάν παιδεία είναι δικαίωμα όλων μας. Είναι δικαίωμα δικό μας, των παιδιών μας, των εγγονιών μας. Είναι δικαίωμα μιας κοινωνίας που υπερηφανεύεται για τον πολιτισμό της και τη Δημοκρατία της. Επειδή, όμως, η φοιτητική νεολαία εγκαλείται διαρκώς γιατί μιλάει μόνο για δικαιώματα και όχι για υποχρεώσεις, η νεολαία που ήδη σήμερα αναγκάζεται να εργάζεται για να σπουδάσει σε ένα επαρχιακό πανεπιστήμιο, καθώς η πλειοψηφία προέρχεται από άλλες πόλεις, ας μιλήσουμε για υποχρεώσεις και όχι για δικαιώματα. Είναι υποχρέωση δική μας και δική σας, των γονιών μας, των διδασκόντων και διδασκουσών μας, της κοινωνίας όλης να σκεφτούμε ποια είναι η Δημοκρατία μας. Εμείς αναγνωρίζουμε τη Δημοκρατία μας ως μια Δημοκρατία ίσων ευκαιριών για όλους και όλες. Μια Δημοκρατία, στην οποία, ανεξαρτήτως οικογενειακού εισοδήματος, θα έχουμε όλοι και όλες τη δυνατότητα να σπουδάσουμε, να εξελιχθούμε, να συνεισφέρουμε στην επιστημονική, τεχνολογική και πολιτισμική εξέλιξη της χώρας μας. Εμείς, τα 20χρονα, το αντιλαμβανόμαστε αυτό ως καθήκον μας. Ελπίζουμε το ίδιο και η κοινωνία. 

Σεβόμενοι και σεβόμενες αυτή τη Δημοκρατία προσπαθήσαμε μέχρι τώρα να βρούμε δημοκρατικούς και ειρηνικούς τρόπους διαμαρτυρίας κατά των μη κρατικών μη κερδοσκοπικών, aka ιδιωτικών πανεπιστημίων, και ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης  Δυστυχώς, όμως, όλες οι προσπάθειές μας έμειναν ορφανές και χωρίς ανταπόκριση. Επιδείξαμε και συνεχίζουμε ακόμη να επιδεικνύουμε ωριμότητα, ψυχραιμία και κυρίως δημοκρατική συνείδηση. Και ας είμαστε μόνοι και μόνες απέναντι στα όποια εμπορικά συμφέροντα. Ελπίζουμε το ίδιο να πράξει και η ελληνική κοινωνία. Πρωτίστως, το ίδιο ελπίζουμε να πράξει η ελληνική πολιτεία. Γιατί η Δημοκρατία στον τόπο αυτό θα έπρεπε να αποτελεί το μοναδικο κριτήριο λήψης αποφάσεων.

Η ομάδα DfltiVoice είναι εθελοντική φοιτητική ομάδα του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου και δεν υποκαθιστά τον Φοιτητικό Σύλλογο του Τμήματος

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook