H γλώσσα

Σπάνια αναφερόμαστε στο φυσικό αυτό όργανο. Μιλάμε για την καρδιά μας, για το μυαλό μας, για το συκώτι μας σε σοφές παροιμίες και εκφράσεις αλλά τη γλώσσα πέρα από ένα “κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει” που μας έλεγαν οι παλιοί δάσκαλοι, σχεδόν την περιφρονούμε.

Και όμως, η γλώσσα είναι τόσο πολλά για τον άνθρωπο, που μόνο αν αρρωστήσει συνειδητοποιούμε τη σημασία της.

Η υγιής γλώσσα, αυτός ο μικρός υπερκινητικός μυς, δεν το έχουμε σκεφτεί, αλλά στηρίζει ολόκληρες βιομηχανίες. Η γαστρονομία, η οινογνωσία και η ζαχαροπλαστική δε θα υπήρχαν χωρίς τη γλώσσα. Ας έχει γίνει μόδα η έκφραση “ικανοποιεί και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο”, μπούρδες. Η γλώσσα είναι η βασίλισσα της γεύσης.

Εκτός από τη γεύση, η γλώσσα είναι η βασίλισσα της έκφρασης. Είναι η φυσική συνέχεια του μυαλού. Μιλάει τις σκέψεις, εξωτερικεύει το μέσα, εκφράζει το συναίσθημα. Είναι ο βασικός εκπρόσωπος του εγκεφαλικού μας περιεχομένου, αφού αυτό που μιλάμε είναι αυτό που είμαστε. Η πενία μάλιστα του λεξιλογίου και της προφορικής έκφρασης των σύγχρονων πολιτικών, αποτελεί τον  κύριο μάρτυρα της πνευματικής και συναισθηματικής τους φτώχειας. Το ίδιο ισχύει και αλλού, όπου η γλώσσα χρησιμοποιείται προφορικά αλλά και γραπτά ή τραγουδιστά. Πάρτε ως κακό παράδειγμα τους στίχους των σημερινών Ελλήνων ράπερς.

Ένα πεδίον δόξης λαμπρό όμως, που η γλώσσα πραγματικά διαπρέπει, είναι εκείνο των ανθρωπίνων σχέσεων, και δεν εννοούμε του πορνό. Μιλάμε για ένα πεδίο πολύ αισχρότερο του πορνό, το οποίο στο κάτω – κάτω είναι μια ειλικρινής με τον εαυτό της και τους πελάτες της, βιομηχανία.

Μιλάμε για το πεδίο του γλειψίματος των, ας πούμε, ισχυρών.

Δυστυχώς αυτές τις μέρες της ανάληψης εξουσίας από τους νέους αυτοδιοικητικούς, το φαινόμενο του ξεδιάντροπου γλειψίματος, είναι αδύνατο να μείνει ασχολίαστο. Παρόμοια φαινόμενα παρατηρήθηκαν και κατά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.

Τα του οίκου μας όμως, ως πιο κοντινά και επαναλαμβανόμενα κάθε που μια νέα αρχή αναλαμβάνει, προκαλούν γέλιο, θυμό ή και τα δύο: Άνθρωποι που μαζεύονται σαν τα μυρμήγκια γύρω από την τροφή, ακόμη και γύρω από τα ψίχουλα, και το χειρότερο, ενώ δεν πεινάνε. Άνθρωποι που κορόιδευαν τους σημερινούς άρχοντες, σπεύδουν να τους κολακέψουν και να τους εξυπηρετήσουν. Άνθρωποι τεμπέληδες που ντροπιάζουν τη δημόσια λειτουργία, αγωνιούν να βρεθούν στην εύνοια της νέας αρχής για να συνεχίσουν, τι άλλο, να τεμπελιάζουν. Άνθρωποι, άνθρωποι…

Άνθρωποι και οι αποτελούντες την ηγεσία κινδυνεύουν να μοιάσουν στη γνωστή καρικατούρα του Καίσαρα – θύμα των κάθε λογής αυλικών, κοντυλοφόρων και χωρικών. Είναι κι αυτή η άτιμη η εξουσία που θολώνει τα νερά και το μυαλό. Είναι και η γλώσσα παντοδύναμη, όπως είπαμε. Όχι πάντα βεβαίως, βεβαίως.

*δημοσιεύθηκε στο φύλλο 4ης-9-2019 της Κ.Σ.

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook