Oμιλία Σπ. Ζουμπουλίδη στην ημερίδα ΕΛ.ΑΣ.  για τα ΑμεΑ

 Εκπροσωπώντας την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία ως μέλος του Γενικού της Συμβουλίου της , μεταφέρω τον θερμό χαιρετισμό του Προέδρου της κ. Ιωάννη Βαρδακαστάνη και τα συγχαρητήριά του για την διοργάνωση της σημερινής Ημερίδας, η οποία διεξάγεται κάτω από αντίξοες συνθήκες, λόγω της πανδημίας του COVID 19.

Η   Περιφερειακή Διεύθυνση Ιονίων Νήσων της Ελληνικής Αστυνομίας για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια με την σημερινή διοργάνωση ανέπτυξε μία κοινωνική πρωτοβουλία, σπάνια για την  ιστορία της, φανερώνοντας  αφενός μεν την ευαισθησία της για τα άτομα με αναπηρία, αφετέρου την διάθεσή της να αφουγκρασθεί τα προβλήματά τους, συμβάλλοντας στη  βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους,  στην καθημερινότητά τους, στα προβλήματά τους,  στην εργασία τους, ώστε πραγματικά να θεωρούνται ισότιμοι πολίτες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, να ζουν με αξιοπρέπεια, με σεβασμό ως ορατοί και ενεργοί Έλληνες πολίτες και όχι ως παθητικοί πολίτες ζώντας με ένα πενιχρές προνοιακό επίδομα φιλανθρωπίας.

    Ο τίτλος της Ημερίδας «Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία» έχει μεγάλη ιστορία και τα τελευταία χρόνια  έγινε επίκεντρο δημοσιότητας,  νομοθετικού έργου και δυναμικών κινητοποιήσεων και διεκδικήσεων της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία και ιδιαίτερα του Προέδρου της κ. Γιάννη Βαρδακαστάνη, ο οποίος την τελευταία εικοσαετία είναι και Πρόεδρος του European Disability Foroum, δηλαδή της  Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία.

     Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών στις 12 Δεκεμβρίου 1993 συνέταξε τους Πρότυπους Κανόνες και καθιέρωσε την Ημερομηνία αυτή ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, το 1996 η Ελληνική Κυβέρνηση με τον Νόμο 2430 αναγνώρισε την ΕΣΑμεΑ ως Κοινωνικό Εταίρο και την 3^η Δεκεμβρίου, ως Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, καθιερώνοντας ετήσια ειδική συνεδρίαση στην Ελληνική Βουλή, την ένταξη των άρθρων 16 και 21 στο Ελληνικό Σύνταγμα και βεβαίως την κορυφαία  διεθνή και Ευρωπαϊκή Νομοθεσία την Διεθνή Σύμβαση Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία, την οποία η Ελληνική Βουλή αναγνώρισε με τον Νόμο 2074 του 2012 και με βάση αυτήν   νομοθετεί η Πολιτεία και εφαρμόζουν οι φορείς  της.

    Το 2019 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάλεσε την Ελληνική Κυβέρνηση στην Ελβετία να αναφέρει την εξέλιξη της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης και στην συνέχεια η Ελληνική Κυβέρνηση  με επικεφαλής τον Υπουργό Επικρατείας κ. Γεώργιο Γεραπετρίτη,  κάλεσε σε πρώτη διαβούλευση το Γενικό Συμβούλιο της ΕΣΑμεΑ στις 3 Δεκεμβρίου 2019 (Παγκόσμια και Εθνική Ημέρα ΑμεΑ) για να συζητήσουν την θέσπιση νόμων που θα εξυπηρετούν τα άτομα με αναπηρία, με σκοπό την  σύνταξη   Σχεδίου  Δράσης για τα  δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, που βρίσκεται σε εξέλιξη και συνεχή διαβούλευση, και στην οποία οφείλεται και η σημερινή εκδήλωση.

  Σήμερα που οι συνθήκες είναι δυσοίωνες για την λειτουργία της Δημοκρατίας και της κοινωνίας, ο διάλογος μεταξύ θεσμών της Πολιτείας, πολιτών και των εκπροσώπων των , είναι βασική προϋπόθεση  περιφρούρησης, θωράκισης, βελτίωσης, ενίσχυσης και εξέλιξης των δημοκρατικών θεσμών και των αδιαπραγμάτευτα δημοκρατικών και συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών, με κύρια μέριμνα την άρση των εμποδίων και των διακρίσεων.

  Την τελευταία δεκαετία η διεθνής κρίση, τα μνημόνια και η πανδημία  δημιούργησαν  μεγάλα οικονομικά και κοινωνικά  προβλήματα με αντίστοιχες συνέπειες στην πιο ευάλωτη κοινωνική ομάδα τα άτομα με αναπηρία, οι οποίες εμφατικά ανέδειξαν την έλλειψη σεβασμού σε βασικά θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως δείχνουν οι στατιστικοί δείκτες της ανεργίας 80%, του εκτός εκπαιδευτικού συστήματος παιδιών με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες 75%,  η διαβίωση κάτω του ορίου της φτώχειας κατά 60%, η έλλειψη της προσβασιμότητας ,  η απουσία του σεβασμού της προσβασιμότητας, η οποία αποκλείει τα άτομα με αναπηρία από πολλές δραστηριότητές  τους, η ύπαρξη ακόμη των κολαστηρίων ιδρυμάτων με αλυσοδεμένα παιδιά όπως έχει αναδείξει ο Συνήγορος του παιδιού κ. Μόσχος και έχουν αναδείξει Ελληνικά και Διεθνή ΜΜΕ , ενώ πριν 15 μέρες είχαμε και θάνατο στο ίδρυμα Άγιος Δημήτριος της Θεσσαλονίκης  από έλλειψη προσωπικού.

   Η  Αστυνομία είναι ένας κοινωνικός  θεσμός της Πολιτείας που αναπτύσσεται σε κάθε ανθρώπινη κοινότητα όπου υπάρχουν βιοτικές και κοινωνικές σχέσεις και επιδιώκει την εξασφάλιση της αρμονικής συμβίωσης.

Το δίκαιο της δημόσιας τάξης, που διέπει την άσκηση της αστυνομικής εξουσίας, είναι αυτό που καθορίζει την αστυνομική αρμοδιότητα, τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των οργάνων αστυνόμευσης, καθώς και το πλαίσιο προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών.

Πρόκειται ουσιαστικά για την οριοθέτηση της σχέσης κράτους – αστυνομικών οργάνων – πολίτη, προσδιορίζοντας αφενός το περιεχόμενο και την έκταση της αστυνομικής δραστηριότητας κι αφετέρου διασφαλίζοντας τα δικαιώματα του πολίτη.

Από την άλλη, το Σύνταγμα της χώρας είναι ο θεμελιώδης νόμος επάνω στον οποίο βασίζεται η διαμόρφωση ολόκληρης της νομοθεσίας της Ελλάδας όσον αφορά τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του πολίτη, την οργάνωση και βασικούς κανόνες λειτουργίας του ελληνικού κράτους και των θεσμών, αλλά και οι Διεθνείς Συμβάσεις για τα Δικαιώματα, όπως αυτή των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, των Δικαιωμάτων του Παιδιού, και βέβαια των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρία κ.α., οι οποίες έχουν ενταχθεί στο νομικό μας πολιτισμό, αποτελούν, νομικά, δεσμευτικά κείμενα, αλλά και δεσμευτικά μέσα, για τη νομοθετική οριοθέτηση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Εν προκειμένω, ως στόχος της Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, η οποία κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή με τον Νόμο 2074/2012,  τίθεται η διασφάλιση ότι τα άτομα με αναπηρία μπορούν να απολαύουν των δικαιωμάτων τους σε ισότιμη βάση με τους άλλους πολίτες, ενώ παράλληλα, καθορίζονται και τα ελάχιστα πρότυπα για την προστασία και την κατοχύρωση ενός πλήρους φάσματος αστικών, πολιτικών, κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων για τα άτομα με αναπηρία.

Συνεπώς, η Αστυνομία, αυτός ο κοινωνικός θεσμός  που διέπεται από το δίκαιο της δημόσιας τάξης, μέσω των αστυνομικών της οργάνων, των λειτουργών της, έχει την ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών και των ατόμων με αναπηρία .

Είναι αδιανόητο αστυνομικά τμήματα να μην είναι προσβάσιμα κτιριολογικά και χωροταξικά, σε άτομα με αναπηρία.

Είναι αδιανόητο να μην υπάρχουν διερμηνείς ελληνικής ή και διεθνούς νοηματικής γλώσσας που να βοηθούν τους κωφούς συνανθρώπους μας να επικοινωνούν με τα αστυνομικά όργανα σε κάθε τους ανάγκη (ευτυχώς δημιουργήθηκε από το Αρχηγείο Αστυνομίας η υπηρεσία sms για τους κωφούς και είναι ένα καλό, αλλά όχι αρκετό, πρώτο βήμα).

Είναι αδιανόητο χώροι στάθμευσης αναπηρικών αυτοκινήτων,  ράμπες διέλευσης ΑμεΑ να καταλαμβάνονται από αυτοκίνητα ή να εμποδίζονται από αντικείμενα και τραπεζοκαθίσματα.

  Είναι αδιανόητο να βρίσκονται χαμένα άτομα με νοητική αναπηρία, με σύνδρομο Down, με αυτισμό και να μην ξέρουν ή  να μην μπορούν (κι ας έχουν καλή πρόθεση) τα αστυνομικά όργανα να επικοινωνήσουν μαζί τους για να μπορέσουν να τα βοηθήσουν και να τα διαχειριστούν.

  Και αρκετές άλλες περιπτώσεις οι οποίες θεωρούνται   αδιανόητες και όμως συνιστούν εν τέλει εμπόδια ή και καταπάτηση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους , που δεν επιτρέπουν την ισότιμη, τη δικαιωματική διαβίωσή τους στην κοινότητα, εν πολλοίς, εμποδίζουν να ζουν τα άτομα με αναπηρία με αξιοπρέπεια και σεβασμό όπως δικαιοπρακτικά δικαιούνται.

Το αναπηρικό κίνημα προτείνει και ζητά  την επιμόρφωση του προσωπικού της Αστυνομίας πάνω σε θέματα προσέγγισης κι επικοινωνίας με τα άτομα με νοητική αναπηρία, με αυτισμό, με σύνδρομο down, με εγκεφαλική παράλυση, με ψυχική αναπηρία και με άλλες βαριές και πολλαπλές αναπηρίες που τα καθιστούν ανίκανα να αυτοεκπροσωπηθούν, να επικοινωνήσουν και να αισθανθούν την βαρύτητα της κατάστασής τους προσαγόμενοι ή συλλαμβανόμενοι σ΄ένα  αστυνομικό τμήμα, εξαρτώμενοι από την οξυδέρκεια, την ευαισθησία και γενικά από την εμπειρία και τον χαρακτήρα κάθε Αξιωματικού Υπηρεσίας και να μην έχει  την θεσμική αντιμετώπιση σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα και την Διεθνή Σύμβαση Ανθρώπινων Δικαιωμάτων Ατόμων με Αναπηρία δηλαδή το Νόμο 2074/2012.

  Τελειώνοντας εύχομαι και ελπίζω οι πολύ σημαντικές ημερίδες της Ελληνικής Αστυνομίας να αποτελέσουν έναυσμα σύνταξης σχεδίου δράσης από την  Ελληνική Αστυνομία αντίστοιχο της Ελληνικής Κυβέρνησης, με σκοπό την βελτίωση της αντιμετώπισης και  διαχείρισης των ατόμων με αναπηρία, όπως ανθρώπινα και κοινωνικά αλλά δικαιωματικά  τους αξίζει. 

      Η διασφάλιση του  σεβασμού και της αξιοπρέπειας των πολιτών και ιδιαίτερα των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, δείχνει  το επίπεδο δημοκρατίας και πολιτισμού του κάθε κράτους.   

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook