Μάρτιος 2020

Ήταν δύσκολες αυτές τις ημέρες οι συζητήσεις για την έννοια των συνόρων και τον μεγάλο πόνο των προσφύγων σε συντροφιές που παρευρίσκονταν άνθρωποι εθνικιστές και πολεμοχαρείς.

Άνθρωποι που θεωρούν τον εαυτό τους να υπερτερεί εξαιτίας της φυλής του. Που θεωρούν τον Έλληνα ανώτερο από τον

Ιταλό και ακόμη τον Σύριο ανώτερο από τον Αφγανό. Άνθρωποι καβαλημένοι στον Βουκεφάλα που κρώζουν «η Μακεδονία

είναι μία και είναι ελληνική». Άνθρωποι που διαβάζουν την ιστορία, τη γραμμένη μόνον στα ελληνικά. Τη ιστορία που δε θα μεταφραστεί ποτέ από κανέναν εκδοτικό οίκο του εξωτερικού.

Παραιτήθηκα εξαντλημένη. Μόνο ψέλλισα σε έναν από αυτούς είναι ότι αν δέχεται να κάνει DNAτεστ εθνοτικής καταγωγής, του το χρηματοδοτώ!

Όλα αυτά λίγο πολύ είναι γνωστά, σχεδόν γραφικά. Η έκπληξη ήρθε από αλλού. Από φίλους προοδευτικούς, που με επέπληξαν επειδή τοποθέτησα στο Facebook προφίλ μου το γαλανόλευκο σύνθημα I stand with Greece ή επειδή ανάρτησα την εύστοχη συνέντευξη Μητσοτάκη στο CΝΝ στη σελίδα μου στο Facebook.

Άναυδη και απολογούμενη, προσπαθούσα να εξηγήσω ότι το σύνθημα που κοσμεί το προφίλ μου, πρόκειται για μια επικοινωνιακή καμπάνια με σκοπό τη διάδοση του ελληνικού προβλήματος σε όλον τον κόσμο μέσω του Facebook. Ότι η μετριοπαθής συνέντευξη του πρωθυπουργού αυτήν τη δύσκολη στιγμή εκφράζει το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων. Ότι τα πράγματα δεν πρέπει και δεν μπορούν να είναι ή μαύρο ή άσπρο κάθε στιγμή. Ότι ο ρεαλισμός και η ψυχραιμία είναι οι καλύτεροι σύμβουλοι στην κρίση.

Οι προοδευτικοί φίλοι μου ανένδοτοι. «Το γαλανόλευκο σύνθημα ενθαρρύνει τους ακροδεξιούς και τις πρακτικές τους στον Έβρο».

Πιο δύσκολο θα ήταν να ξεκολλήσω μια παλιοκαιρισμένη τσίχλα από το μαθητικό μου θρανίο, παρά το μυαλό τους από την άποψη ότι η χρήση του γαλανόλευκου σημαίνει ακροδεξιές απόψεις και άλλα παρόμοια.

Παραιτήθηκα και πάλι εξαντλημένη.

Το προφίλ μου δεν το άλλαξα. Ούτε τη συνέντευξη Μητσοτάκη διέγραψα. Γιατί η σημαία είναι δική μου και δική σου και όποιου αληθινά εργάζεται για το καλό της χώρας. Δεν είναι του ακροδεξιού πατριδοκάπηλου που πουλάει δύναμη σε αδύναμους ανθρώπους με ένα σακίδιο στον ώμο. Και γιατί η συνέντευξη λέει ό, τι πρέπει τώρα να ειπωθεί: ότι η Ελλάδα είναι μόνη της στο πρόβλημα, γι’ αυτό τα σύνορα πρέπει να παραμείνουν κλειστά, ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί τους ταλαίπωρους ανθρώπους για να εκβιάσει την ΕΕ, ότι η συμφωνία είναι νεκρή, ότι η Ελλάδα αγκάλιασε τους πρόσφυγες αλλά δεν αντέχει άλλο. Απλά, σοβαρά, κατανοητά.

Δεν χρειαζόμουν την έγκριση κανενός τελικά. Γιατί συζητήσεις, διαφωνίες, επιπλήξεις, εξηγήσεις, θόλωναν στο μυαλό μου, σβήνονταν λίγο-λίγο και επικρατούσε μια μόνο εικόνα: Απελπισμένοι άνθρωποι με ένα σακίδιο στην πλάτη. Απελπισμένη κι εγώ με ένα βάρος στο στήθος. Μάρτιος 2020.

*δημοσιεύθηκε στο φύλλο 11ης-3-2020 της ΚΣ στη στήλη Αλι-θινά!

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook