Μεθεόρτια! (Γράφει ο Κωστής Παυλίδης*)

Η απόσταση, ο χρόνος και το σημείο που επιλέγω για να δω την μεγάλη εικόνα όλων των εκλογικών αναμετρήσεων της πατρίδας μας το τελευταίο διάστημα, συνηγορούν για μια κριτική στάση, ψύχραιμη κι αντικειμενική.
Αυτό που σίγουρα διαπιστώνεται είναι η συνεχής εναλλαγή κομμάτων στην εξουσία, μέσα στο ίδιο πολιτικό σύστημα, που παγιώνεται στην θεμελιώδη αποστολή του και στον αποπροσανατολισμό της ελληνικής κοινωνίας. Παρέα με την τρέχουσα κατάσταση στο σύνολο των γειτονικών χωρών σου δημιουργείται η βεβαιότητα ότι η επιδίωξη συνοριακών αλλαγών δεν είναι απλά επίμονη αλλά και αναμενόμενη. Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης και των δορυφόρων της, ένα ντόμινο παγκόσμιας ανατροπής είναι γεγονός και μια νέα τάξη πραγμάτων εξυφαίνεται με πόνο και αίμα.
Η Ελλάδα κλείνει μια δεκαετία ”δικτατορικών” συμπεριφορών, πολιτικών και οικονομικών με την κοινωνία στην ουσία απαθή παρατηρητή. Συγκυβέρνηση Ν.Δ.- Πασοκ, κυβέρνηση Συριζα – Ανελ, τώρα Ν.Δ. με Βενιζελικές πολιτικές παρουσίες σε υπουργεία, δημιουργούν μια καθολική πολιτική συμφωνία με δυνάμεις και θεσμούς που απλά αποτελούν τον ”φερετζέ” ερμαφρόδιτων προοπτικών και ψευδεπίγραφων χώρων-ονείρων.
Η Ευρωπαική Ένωση που θα έπρεπε να εγγυάται πια την ολοκλήρωση ενός ευρωπαϊκού μοντέλου συνύπαρξης και ανάπτυξης παραπαίει με την διαφαινόμενη έξοδο της Βρετανίας που θα δημιουργήσει τεκτονικές ανατροπές σε χώρες που επηρεάζει-ελέγχει μέσα στην Ε.Ε. Το σπουδαιότερο δε όλων, είναι η ανυπαρξία οποιασδήποτε εναλλακτικής λύσης σε παγκόσμιο επίπεδο που να αντιπαλεύει τις εξελίξεις που έχουν δρομολογήσει παγκόσμιες δυνάμεις της αγοράς και της εξουσίας και οι οποίες υλοποιούν με κάθε τρόπο τα στρατηγικά τους σχέδια.
Οι ανεξάρτητες οικονομικές ζώνες, οι δράσεις της Αλβανικής κυβέρνησης, η συμφωνία των Πρεσπών, η κατοχή της Κύπρου, το τρίγωνο με το Ισραήλ δεν είναι τίποτε άλλο απ’ το περίγραμμα που θα κινείται η Ελλάδα από εδώ και πέρα. Μια μικρογραφία αυτών των πολιτικών είναι η Κέρκυρα. Νησί με μοναδική πορεία στη ιστορία Αδριατικής, Ιονίου αλλά και Μεσογείου, που της έκοψαν τα φτερά αλλά της χάρισαν δήθεν τον τουρισμό, τα τελευταία χρόνια βασανίζεται και υποτιμάται τραγικά.
Η Κέρκυρα που ζήτησε να τιμηθεί ως πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, που ετέθη υπό την προστασία της UNESCO βιώνει στιγμές τραγικότητας και ηθελημένης υποβάθμισης.
Το 2012 παραχωρείται η περιορισμένη χρήση του Ερημίτη έναντι τιμήματος με συγκεκριμένη περίοδο εκμετάλλευσης. Αργότερα η κυβέρνηση Τσίπρα ανατρέπει ακόμη κι αυτήν την θεσμική για το Ελληνικό δίκαιο εκμετάλλευση και χαρίζει τον Ερημίτη για ΠΑΝΤΑ στον μοναδικό ”γαμπρό” την NCH capital έναντι πινακίου φακής. Ο κερκυραίος υπουργός Εξωτερικών σήμερα, τότε διαφωνεί πλήρως με την πολιτική αυτή του Συριζα, την καταγγέλλει και την πολεμά. Σήμερα ο συνάδελφος του στο υπουργείο Ανάπτυξης αναγγέλλει την οριστική πώληση του Ερημίτη στην εν λόγω εταιρία, πατώντας στην πολιτική του Συριζα και ο ΥΠΕΞ σιωπά. Την ίδια σιωπή συντηρούν και οι νεοεκλεγέντες βουλευτές στο σύνολο τους. Όλοι μύστες της μεγάλης επένδυσης. Θα μας δοθεί η ευκαιρία η ευκαιρία σύντομα να αποδείξουμε τον τρόπο επιλογής της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης σε πολιτικό πάντα επίπεδο. Έχει ενδιαφέρον.
Η διαχείριση των απορριμμάτων ευτελίζει πάνω απ’ όλα την κοινωνία, η οποία δέχεται παθητικά αυτήν την αχαρακτήριστη εικόνα.
Το τουριστικό προϊόν υποτιμημένο και η οικονομία του νησιού σύντομα σε περιπέτεια βαθύτερη της κρίσης.
Προσέξτε όμως. Αυτήν την δύσκολη στιγμή για την Κέρκυρα, μονοπωλιακές πολιτικές ανθούν και μεγαλοπρεπούν. NCH, Ikos, Καταρ και άλλα επενδυτικά κεφάλαια κλείνουν τις επενδύσεις τους μακρυά απ’ την κοινωνία. Η ερημοποίηση του νησιού ξεκίνησε.
Δεν σας φαίνεται το σχήμα οξύμωρο;
Η μεγάλη κρίση γεννάει μεγάλες επενδύσεις. Αλήθεια, αυτοί με τα σκουπίδια τι κάνουν ;
Η εικόνα στους νέους δήμους είναι ακόμη πιο τραγική. Όλοι οι συμβολισμοί είναι αρνητικοί. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά η κυβέρνηση Κυριάκου καταργεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τροπολογίες που εισάγει στην βουλή αντικαθιστώντας τα Δημοτικά Συμβούλια με επιτροπές που θα συγκροτεί πλειοψηφικά η νέα δημοτική αρχή. Τι κι αν ψηφίσαμε με όρους απλής αναλογικής και ανάπτυξης συνεργασιακής κουλτούρας. Αυτά καταργούνται. Καημένη Ελλάδα. Τι μας περιμένει, άραγε ; Είναι επιτακτικά αναγκαία η συνεύρεση και συγκρότηση πολιτικής δύναμης που να υπηρετήσει πραγματικά,εκείνη την μεγάλη παραδοχή. Ποιος θα φωνάξει σήμερα ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες.
Δύσκολη ώρα, μεγάλοι άνθρωποι, απαραίτητοι. Όλα κατρακυλάνε και το φράγμα είναι επιτακτικά αναγκαίο.
Είμαι αισιόδοξος!
*Είναι μέλος Ν.Ε. Κινήματος Αλλαγής Κέρκυρας

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook