Οξειδωτικό στρες, ποιος είναι ο ρόλος της διατροφής;

Το οξειδωτικό στρες αντιπροσωπεύει μια διαταραχή της ισορροπίας μεταξύ της παραγωγής δραστικών μορφών οξυγόνου (Reactive Oxygen Species) και της ικανότητας ενός βιολογικού συστήματος να αδρανοποιεί τα τοξικά αυτά μόρια και να επισκευάζει τις βλάβες που προκαλούν. Οι δραστικές μορφές οξυγόνου βλάπτουν όλα τα συστατικά του κυττάρου,

συμπεριλαμβανομένων των πρωτεϊνών, των λιπιδίων και του DNA.
Το οξειδωτικό στρες παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη πολλών καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως η αθηροσκλήρυνση, η υπέρταση, η βλάβη ισχαιμίας-επαναιμάτωσης και η καρδιακή ανεπάρκεια.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που σχετίζονται με το οξειδωτικό στρες και που οδηγούν στην ανάπτυξη αυτών των ασθενειών. Επιπλέον, η διαδικασία της γήρανσης σχετίζεται με το οξειδωτικό στρες στα αγγεία και στην καρδιά, η οποία οδηγεί στην εξέλιξη της καρδιαγγειακής νόσου.
Ακόμα, το οξειδωτικό στρες εμπλέκεται στις περισσότερες (αν όχι σε όλες) παθολογικές καταστάσεις όποως είναι η αρτηριοσκλήρυνση και καρδιαγγειακά νοσήματα, ρευματοπάθειες,παχυσαρκία, καρκίνος, alzheimer, parkinson, θυρεοειδοπάθειες, φλεγμονές, αρθρίτιδα, παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η νεφροπάθεια.
Προκειμένου λοιπόν ο οργανισμός να αντισταθεί στις βλαβερές συνέπειες που έχει το οξειδωτικό στρες στην υγεία μας, ενεργοποιεί διαφόρους μηχανισμούς αντίδρασης. Ο οργανισμός μας μπορεί να παράξει ουσίες (ενδογενώς) όπως για παράδειγμα διάφορα ένζυμα, προκειμένου να καταπολεμήσει το οξειδωτικό στρες. Εναλλακτικά μπορούμε να εφοδιαστούμε με αντιοξειδωτικά εξωγενώς μέσω της διατροφής μας ή προτιμώντας κάποιο συμπλήρωμα αντιοξειδωτικών.
Οι μηχανισμοί αντιοξειδωτικής άμυνας είναι λιγότερο αποτελεσματικοί μετά την ηλικία των 40 ετών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την οξείδωση των λιπαρών οξέων και την υπεροξείδωση των λιπιδίων, με επακόλουθες αλλαγές στις φυσικές ιδιότητες των κυτταρικών μεμβρανών και των φωσφολιπιδίων.
Παράγοντες που εντείνουν την δημιουργία του οξειδωτικό στρες είναι:
Η ατμοσφαιρική ρύπανση.
Το κάπνισμα.
Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Το άγχος.
Η καθιστική ζωή.
Η ελλιπής ύπνος.
Η κακή διατροφή.
Η χρόνια κόπωση.
Οι ορμονικές διαταραχές.
Τα χημικά που περιέχονται στις τροφές.
Η συχνή και πολύωρη έκθεση στον ήλιο.

Διατροφικές συμβουλές για λιγότερο οξειδωτικός στρες
Ο οργανισμός διαθέτει ενδογενείς και εξωγενείς αμυντικούς μηχανισμούς κατά του οξειδωτικού στρες. Ενδογενείς μηχανισμοί είναι διάφορα ένζυμα και πρωτεΐνες, ενώ οι εξωγενείς είναι τα αντιοξειδωτικά που προσλαμβάνονται με τη διατροφή.
-Καταναλώστε λοιπόν, σύνθετους υδατάνθρακες, φρούτα, λαχανικά, ψάρια, όσπρια και ελαιόλαδο και λιγότερα ζωικά λίπη, κόκκινο κρέας.
-Ένα ποτήρι κόκκινου κρασιού την ημέρα και καθημερινή άσκηση είναι οι τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να αυξήσει την πρόσληψη των αντιοξειδωτικών.
-Φροντίστε για την επαρκή ενυδάτωση του οργανισμού σας και την πρόσληψη τουλάχιστον 6-8 ποτηριών νερού ημερησίως.
-Επιλέξτε έναν ελαφρύ τρόπο μαγειρέματος των γευμάτων σας, εξασφαλίζοντας έτσι τη διατήρηση των θρεπτικών τους συστατικών. Προτιμήστε το βράσιμο στον ατμό από το βράσιμο σε νερό.
-Προσθέστε στο φαγητό σας φρέσκα αρωματικά βότανα, σκόρδο, κρεμμύδι, μπαχαρικά και καρυκεύματα, που αυξάνουν την αντιοξειδωτική προστασία.
-Δοκιμάστε να εντάξετε στη διατροφή σας τον λιναρόσπορο, τα ξηρά δαμάσκηνα, τα πράσα, το μπρόκολο, το ρόδι, τα καρύδια.
-Πλένετε τα φρούτα και τα λαχανικά πολύ καλά µε ζεστό νερό. Αν δεν είστε σίγουροι για την προέλευσή τους, απομακρύνετε τη φλούδα των φρούτων και τα εξωτερικά φύλλα των λαχανικών, για να μειώσετε τα χημικά τους υπολείμματα.
-Αποφύγετε τον καφέ -μέχρι 2 δόσεις την ημέρα- (προτιμήστε το τσάι), το αλκοόλ (προτιμήστε το κρασί), τα ανθρακούχα ποτά, την υπερκατανάλωση ζάχαρης και τους απλούς υδατάνθρακες.

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook