Ο πανηγυρικός λόγος στη Μητρόπολη Κέρκυρας για τα Εισόδια της Θεοτόκου και την Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων

Πανηγυρικός Ημέρας Ενόπλων Δυνάμεων στην Κέρκυρα την 21 Νοεμβρίου 2023

Αντισυνταγματάρχη (ΑΣ) εα Δημήτρη Σούκερα

            Ξημέρωσε 21 Νοεμβρίου 2023 και σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να αποδώσουμε τιμή και ευγνωμοσύνη, προς όλους εκείνους, τους μακρινούς, αλλά και τους κοντινούς προγόνους μας ,αλλά και τους σημερινούς υπερασπιστές, που έδωσαν και δίνουν την ζωή τους άοκνα, για την Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία της Ελλάδας, υπηρετώντας κάθε φορά στις Ένοπλες Δυνάμεις της. Δεν θα μπορούσε αυτή η ημέρα εορτασμού παρά να συμπίπτει με την ημέρα εορτασμού της Παναγίας μας, προς στην οποία πάντοτε όλοι οι στρατιωτικοί, αναπέμπουμε την προσευχή μας, τόσο για την προστασία μας, αλλά και για να οδηγεί τα βήματα μας, προς την τελική νίκη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Θεοτόκος, στο σχετικό κοντάκιο, αποκαλείται Υπέρμαχος Στρατηγός, και η στρατιωτικοί πάντοτε ψάλλουν τηρώντας στάση προσοχής, αναγνωρίζοντας της, την υπέρτατη συμβολή, στην υποστήριξη του δικού τους διαρκή αγώνα.

Είναι η άμεση αναγνώριση, πως με υψηλό επίπεδο ηγεσίας και την ποιότητα της, ο Ελληνισμός, πάντοτε θα είναι προστατευμένος από τις διάφορες επιβουλές, μιας και οι αρετές του μέσου Έλληνα έχουν ήδη καταδειχθεί στο διάβα του χρόνου, χαρίζοντας στην μακραίωνη ιστορία μας, πάντοτε σελίδες δόξας.

Σήμερα στις ταραγμένες ημέρες που βιώνουμε, με τον πόλεμο να βρίσκεται γύρω μας, κοντά μας, αναδεικνύεται και η ευθύνη της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας και όλων εμάς των Αξιωματικών. Στις 14 Δεκεμβρίου 1932, το  Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο, υπέβαλλε προς την τότε κυβέρνηση, το πρακτικό υπ’ αριθμό 12 , με το οποίο χαρακτήριζε την κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων «αυτόχρημα τραγική», μιας και μετά την Μικρασιατική καταστροφή, από το 1923 και μέχρι το 1935 τα χρήματα που είχαν δοθεί για την Εθνική Άμυνα συνολικά,  ήταν μόλις 3 Δισεκατομμύρια Δραχμές(250 Εκατομμύρια τον χρόνο).Αυτή η κατάσταση οδήγησε τις Ένοπλες Δυνάμεις το 1936 να μπορούν να παρατάσσουν στην Ξηρά, μόνον δύο πλήρεις Μεραρχίες. Μία κατάσταση που ευτυχώς άλλαξε άρδην από το 1936 μέχρι το 1940, όταν τα έξοδα μέσα σε μια μόλις τετραετία δεκαεξαπλασιάστηκαν, σε 4 Δισεκατομμύρια Δραχμές τον χρόνο, με συνέπεια η Ελλάδα να δυνηθεί στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να παρατάξει 15 Μεραρχίες Πεζικού και ακόμη 1 Μεραρχία και 1 Ταξιαρχία Ιππικού και τελικά το «ΟΧΙ» να μπορεί να υποστηριχθεί και με έργα.

Αυτό ήταν μόνο ένα απλό παράδειγμα ύπαρξης στην χώρα και κινητοποίησης, στον κρίσιμο χρόνο, ενός αναγκαίου για την επιβίωση κάθε πατρίδας, ενός Εθνικού κεφαλαίου. Αυτή η ύπαρξη και εμφάνιση του αναγκαίου Εθνικού Κεφαλαίου αποτελεί το εχέγγυο διαιώνισης του Ελληνισμού στο διηνεκές. Είναι το ίδιο που με άλλα λόγια είπε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδας Χριστόδουλος το 2008, στο τελευταίο του πρωτοχρονιάτικο μήνυμα πριν τον θάνατό του: «Η ιστορία γεννά τα γεγονότα. Κι εμείς συμπράττουμε σε αυτή, άλλοι για το καλό και άλλοι για το κακό. Η ελευθερία μας είναι το κριτήριο της ευθύνης μας. Μακάριοι οι έχοντες προοπτική αιωνιότητας στην ζωή τους. Αλλιώς είναι σάρκες, έκδοτοι σε πάθη ατιμίας, πρόθυμοι για καθετί που ευτελίζει την ύπαρξή μας. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην κανονική ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών. Σταθείτε όλοι στις επάλξεις σας και μην ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την βίωσαν οι αείμνηστοι πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχουν κατ’ επανάληψη αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ότι έχουμε χάσει, για να υπερασπιστούμε ότι κινδυνεύει».

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται σήμερα άλλες εθνικές καταστροφές. Κανείς δεν θέλει νέα καταστροφή της Σμύρνης, νέους ξεριζωμούς, νέες υποχωρήσεις, ούτε θρήνους, είτε στο Μάτι, είτε στο Στεφανοβίκι. Ο Ελληνισμός χρειάζεται να σχεδιάζει μακρόπνοα, να ενεργεί μεθοδικά, να προοδεύει και να ακμάζει.

Σήμερα που γιορτάζουν οι Ουρανοί την εορτή της Παναγίας μας, έχουμε ακόμη μια ευκαιρία να σταματήσουμε για λίγο τον χρόνο και να  αναλογιστούμε, τον τρόπο που οφείλουμε να πορευόμαστε στην ζωή, ως έθνος, τι επιθυμούμε να αφήσουμε πίσω μας και τι να διατηρούμε. Ίσως να ήταν καλύτερα να μην μένουμε μόνο στην απλή εξιστόρηση, μετά από μια στρατιωτική νίκη, μια θυσία, ακόμη και μετά από έναν ηρωικό θάνατο, ίσως να υπάρχει καλύτερος τρόπος και δρόμος, να τιμούμε τις ποιότητες των ανθρώπων, που τους οδηγούν να μεγαλουργούν και να τις μιμούμαστε . Αυτό που έχει περισσότερη σημασία μάλλον είναι το οτιδήποτε κάνουμε όλοι μας , να είναι χρήσιμο για την πρόοδο της Ελληνικής κοινωνίας συνολικά, έστω και με έναν διαφορετικό τρόπο.

Στις 3 Νοεμβρίου 1940 ο Λοχαγός(ΠΖ) Γεώργιος Τσίτος, κατά την προσπάθεια αντεπίθεσης για την ανακατάληψη του υψώματος Γκραμπάλα, στην αμυντική τοποθεσία Ελαίας-Καλαμά, δέχθηκε στο κορμί του, τα θραύσματα ιταλικής χειροβομβίδας που του προξένησαν βαριά τραύματα, από τα οποία κατέληξε την επομένη, ένας από τους πρώτους Έλληνες Αξιωματικούς, που έπεσαν χρονικά στο προσκλητήριο υπέρ πατρίδας, κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η στολή του ήρωα εδώ και χρόνια βρίσκεται τοποθετημένη στο Μουσείο Πολέμου στο Καλπάκι, φέροντας και τα σημάδια των θραυσμάτων της χειροβομβίδας που επέφερε τον θάνατο. Παράλληλα όμως το αριστερό μανίκι του χιτωνίου φέρει και σημάδια που άφησαν το αποτύπωμά τους, μετά από επαναλαμβανόμενες επισκέψεις, σε μεταγενέστερα του θανάτου χρόνια. Είναι τα σημάδια του προσκυνήματος της Κόρης του Ουρανίας, στο μπράτσο του πατέρα της, μιας τουλάχιστον επίσκεψης κάθε χρόνο, την ημέρα του θανάτου του, μέχρι τα 80 της χρόνια που απεβίωσε, καθώς τον επισκεπτόταν στο Μουσείο. Το παράδοξο μετά την θάνατό της είναι, πως πλέον κάτω από την στολή του ήρωα βρίσκεται πλέον κάθε χρόνο, ένα μικρό καλαίσθητο στεφάνι, που αντιπροσωπεύει ,την συνέχιση του ιερού προσκυνήματος, από τον εγγονό του ήρωα.

Νομίζω πως όλοι μας πλέον μπορούμε να αντιληφθούμε, πως έθνη και κοινωνίες που διαθέτουν αυτές τις οικογένειες, που αναγνωρίζουν την αξία και την θυσία με αυτόν τον τρόπο, υποστηρίζοντας πλήρως τις Ένοπλες Δυνάμεις τους, μπορούν μόνο να προοδεύουν και να πορεύονται με ασφάλεια στον χρόνο.

Από την άλλη κράτη και οικονομίες με σημαντικό έλλειμμα του εμπορικού τους ισοζυγίου, με  δημόσιο  χρέος της χώρας σήμερα στο 236,9% του ΑΕΠ, με ιδιωτικό ληξιπρόθεσμο στα 260 Δις Ευρώ, με  113,7 Δις Ευρώ χρέη στην Εφορία,45,67 Δις Ευρώ χρέη στον ΕΦΚΑ, 87 Δις Ευρώ δάνεια σε funds και το σημαντικότερο όλων με τους μορφωμένους νεώτερους ηλικιακά να εγκαταλείπουν την χώρα και την υπογεννητικότητα να μην αντιμετωπίζεται, στην ουσία δεν έχουν την ικανότητα ούτε να αμυνθούν, ούτε να πολεμήσουν.

 Μπροστά  σε αυτήν την πραγματικότητα  μόνον οι πράξεις αποδεικνύουν τις προθέσεις μας,  καταξιώνουν    τον  καθένα  μας και σε αυτές οφείλουμε να μείνουμε.

Αθάνατοι

Ζήτω οι Ένοπλες Δυνάμεις μας

Ζήτω η Ελλάδα.

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook