Στα Ανάκτορα του 1923

Βουσολίνου Ανυφαντή Ελένη

Το 1923, με νωπές τις πληγές της Μικρασιατικής Καταστροφής και με τις μεγάλες ανάγκες για αποκατάσταση προσφύγων, αλλά και για φροντίδα τροφίμων κάθε αιτίας, λόγω απουσίας άλλου κατάλληλου χώρου, το νεοϊδρυθέν Εθνικό Οικοτροφείο Κέρκυρας στεγάστηκε στα Ανάκτορα, στο ισόγειο και το υπόγειο, στην Α΄ πτέρυγά του. Πρόσφυγες του Μικρασιατικού Πολέμου, επίσης ορφανά της Κέρκυρας, όπως και της Βορείου Ηπείρου, αποτέλεσαν τους βασικούς τρόφιμους. Ιδιαίτερη μέριμνα για την όσο το δυνατόν καλύτερη λειτουργία του φιλανθρωπικού ιδρύματος, με τις συντεταγμένες των οδηγιών του Υπουργείου Εσωτερικών, πρόσφερε ο τότε Βουλευτής Κέρκυρας Ανδρέας Δενδρινός, ένας από τους δέκα ιδρυτές του κόμματος των Φιλελευθέρων του Βενιζέλου.

 Ιδιαίτερο βάρος δινόταν και στη μόρφωση των παιδιών. Απέναντι από τα Ανάκτορα, στην οδό Σοφοκλέους Δούσμανη, το Σχολαρχείο, γνωστό ως 1^ο ΄ Σχολαρχείο, δεχόταν μαθητές κατόπιν εισαγωγικών εξετάσεων. Άλλη περίπτωση ήταν η εισαγωγή φοίτησης στο επίσης νεοϊδρυθέν Ιεροδιδασκαλείο Κερκύρας, βρισκόμενο κι αυτό στα Ανάκτορα. Μέσα σε ένα χρόνο λειτουργίας το Εθνικό Οικοτροφείο είχε ήδη 200 τρόφιμους, ήδη διπλάσιους από εκείνους της έναρξης λειτουργίας του. Τότε, αποφασίστηκε η μεταφορά του στο μεγάλο χώρο του κτιρίου της Αγροτικής Τράπεζας, οπότε και από το 1924 και για τέσσερα συνεχόμενα χρόνια οι συνθήκες παροχής φροντίδας σε όλους τους οικότροφους καλύπτονταν.

 Αναφορικά με τη γενικότερη εκπαιδευτική πολιτική της εποχής, το 2^ο Γυμνάσιο Κερκύρας και η Εμπορική Σχολή,  που επίσης στεγάζονταν και αυτά στον ίδιο χώρο των Ανακτόρων, αποτελούσαν εξίσου σημαντικά σχολεία για τη νεολαία. Μέσα στην προσφερόμενη εκπαιδευτική διαδικασία είχε δοθεί σημασία και στη σωματική άσκηση, που θεωρούταν απαραίτητη, έτσι, διαθέσιμοι χώροι του φιλόξενου Προσκοπείου προσφέρθηκαν για όποιον τους είχε ανάγκη. Ωστόσο, η κατάσταση δυσκόλευε από όταν οι τρόφιμοι γίνονταν πολύ περισσότεροι. Ιδιαίτερη φροντίδα για την αντιμετώπιση προβλημάτων και για την καθημερινή κατάσταση των τροφίμων είχε επιδείξει ο Επίσκοπος Κερκύρας Αθηναγόρας, ο οποίος αποτέλεσε έναν από τους μεγάλους ευεργέτες του Ιεροδιδασκαλείου. Όταν αποχώρησε από την Κέρκυρα, προκειμένου να αναλάβει τον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο της Αμερικής, δήλωνε την ανάγκη συνέχισης της κοινωνικής και εκπαιδευτικής προσφοράς.

Η εξέλιξη των ιεροδιδσκαλιστών είχε πολλαπλές δυνατότητες: άλλοι γίνονταν διδάσκαλοι, άλλοι ιερείς, άλλοι ασχολούνταν με νομικές υποθέσεις, άλλοι με τη μουσική. Σε κάθε περίπτωση, τα εφόδια ήταν ιδιαίτερα σημαντικά για τον κάθε απόφοιτο του Ιεροδιδασκαλείου.

 Έτσι, σε εποχή με πολλαπλά προβλήματα λόγω της παρουσίας πολλών προσφύγων, κυρίως παιδιών, αλλά και πολλών ορφανών πολέμου, με έλλειψη απαραίτητων μέσων για την αντιμετώπιση των καθημερινών αναγκών διαβίωσης, η εξασφάλιση της καθημερινότητας και της μόρφωσης μέσα από το Οικοτροφείο, αρχικά σε αυτό το χώρο των Ανακτόρων, είχε προσφέρει ένα δυνατό βάλσαμο ζωής. Ειδικά τα παιδιά που βρέθηκαν μόνα λόγω της απώλειας των ανθρώπων τους μπόρεσαν να παλέψουν για τη συνέχιση της ζωής μέσα από τη θαλπωρή που τους χάρισε το κοινωφελές αυτό ίδρυμα. Ακόμη και τα παιδιά που δε γνώριζαν καλά ελληνικά, σταδιακά προσαρμόζονταν αρμονικά, ενώ η αντιμετώπιση των λειτουργικών ζητημάτων βασιζόταν σε κατάλληλο σχεδιασμό, όσο αυτός ήταν δυνατόν να επιτευχθεί. Οι ενέργειες που εξυπηρετούσαν την πρόνοια για τη διαβίωση και τη μόρφωση των νέων βασίζονταν σε κοινούς στόχους και ανιδιοτελή φιλανθρωπική δράση.

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook