Συνέντευξη της συγγραφέως Φραντζέσκας Μάνγγελ στην «Κ.Σ.»: Τα βιβλία και η ανάγνωση είναι τρόπος ζωής

Με αφορμή το βιβλίο «Το Εκμαγείο» από τις Εκδόσεις Μίνωας

ΝΕΚΤΑΡΙΑ ΒΑΡΣΑΜΗ ΠΟΥΛΤΣΙΔΗ

 Σήμερα παρουσιάζουμε το νέο βιβλίο της πολυγραφότατης Φραντζέσκας Μάνγγελ «Το Εκμαγείο», που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μίνωας.

Τα φαινόμενα στο χωριό Αθεάτη είναι απατηλά. Περνώντας από τα πέτρινα σκαλιά, μπαίνεις στα βάθη του βουνού. Ο αέρας ψιθυρίζει μυστικά και οι ντόπιοι φορούν μάσκες για να κρύψουν την πραγματική τους ταυτότητα. Στο μαγαζί με τα βότανα, η Αλθαία γιατρεύει τις πληγές ενώ η Ακριβή εκφοβίζει όλη την οικογένεια. Δύο εντελώς αντίθετα κορίτσια γίνονται αντικείμενα μίσους. Η άφιξη μιας ξένης γυναίκας σε αυτό το μικρό ορεινό χωριό ξεκινά ως ένα ανώδυνο γεγονός, αλλά πυροδοτεί μια σειρά από γεγονότα που θα αλλάξουν άρδην τις ζωές των κατοίκων. Η μουσική και η λήθη μπλέκονται σε έναν βουβό χορό που αποκαλύπτει όλες τις κρυμμένες πληγές τους.

Μια γυναίκα, ένα βουβό πιάνο, ένα μοιραίο λάθος…όλα αυτά μαζί σχηματίζουν το καλούπι. Τι σχέση έχει ένα βουβό πιάνο με μια γυναίκα που κάνει ένα μοιραίο λάθος και βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης;

Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα μυστηρίου που διαδραματίζεται σε ένα ατμοσφαιρικό περιβάλλον και αναμφίβολα θα σας κρατήσει σε αγωνία μέχρι την τελευταία σελίδα. Η γραφή του μοναδική, ταξιδιάρική, αινιγματική, οι περιγραφές σε παρασύρουν στην Αθέατη και στις ζωές των ηρώων της. Ένα ταξίδι που μιλά για την απώλεια, τις δεύτερες ευκαιρίες, την εξιλέωση αλλά και μια αγάπη δυνατή που ξεπερνά ακόμη και τα όρια του θανάτου. 

Η εφημερίδα «Η Κέρκυρα Σήμερα» φιλοξενεί τη Φραντζέσκα Μάνγγελ, η οποία απαντά, στο πλαίσιο του προαναφερθέντος βιβλίου.

Ποιο ήταν το έναυσμα που αποτέλεσε έμπνευση για τη συγγραφή του βιβλίου «Το εκμαγείο»;

Απ: Το Εκμαγείο ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων για μένα. Από τη μία ένα ταξίδι μου στα πανέμορφα χωριά της Ηπείρου και στην περίφημη σκάλα του Βραδέτου, κι από την άλλη η λέξη που άκουσα τυχαία στο ραδιόφωνο. Εκμαγείο. Ψάχνοντας τις ρίζες αυτής της τόσο ιδιαίτερης λέξης βρήκα τη θεωρία του Πλάτωνα για το κέρινο εκμαγείο της ψυχής και της σχέσης του με τις αναμνήσεις. Με αυτά που αποτυπώνονται για πάντα μέσα μας και τα άλλα που εξοστρακίζουμε γιατί δεν αντέχουμε να τα θυμόμαστε…  

Η ανατροπή στις τελευταίες σελίδες σχετικά με την μοίρα του Άρη, ομολογούμε μας εξέπληξε ευχάριστα. Αγαπήσαμε τη θεραπεύτρια Αλθαία και την ξεχωρίσαμε απ’ τους υπόλοιπους ήρωες σας. Εσείς έχετε ξεχωρίσει λίγο παραπάνω κάποιον απ’ αυτούς αν ναι και για ποιο λόγο; 

Φ.Μ.: Σίγουρα την Αλθαία. Αποτελεί πρότυπο ανθρώπου. Η ευαισθησία, η καλοσύνη της, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τη ζωή, ο σεβασμός της προς τη φύση, αλλά και το πως προσεγγίζει όσους την χρειάζονται, όλα αυτά την καθιστούν ξεχωριστή. Αγάπησα όμως και στοιχεία άλλων ηρώων. Τη ζωντάνια της Μυρτώς, την ευγένεια της Εύας, το ταλέντο της Ναταλίας, την καλή καρδιά του Γεράσιμου, τη δύναμη του Αστέρη, την πίστη και επιμονή του Ορφέα. Χαρακτηριστικά διάσπαρτα που βλέπουμε και σε ανθρώπους δίπλα μας και τους θαυμάζουμε για αυτά.      

Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας μια συγκεκριμένη στιγμή ή σκηνή από το βιβλίο που σας έχει αποτυπωθεί στο νου και για ποιο λόγο;

Φ.Μ.: Η σκηνή που κατεβαίνει η Ναταλία τη σκάλα που δεν τελειώνει. Ανοίγει το βιβλίο και το οδηγεί και στο φινάλε του. Αυτή τη σκηνή κατά κάποιο τρόπο την έζησα κατεβαίνοντας πριν πολλά χρόνια τη σκάλα του Βραδέτου. Ήταν η στιγμή που με ενέπνευσε για να γράψω αργότερα την ιστορία.     

Μπορεί η δύναμη της λογοτεχνίας από μόνη της να αναδιαμορφώσει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βλέπουν τα βιβλία και την ανάγνωση; Τι πιστεύετε;

Φ.Μ.: Νομίζω ότι τα βιβλία και ανάγνωση είναι τρόπος ζωής. Μία συνήθεια που καλλιεργείται συνήθως από τα πρώτα χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν υπάρχουν άνθρωποι που ξεκίνησαν να διαβάζουν πολύ αργότερα. Η αιτία μπορεί να διαφέρει. Για άλλους είναι η αγάπη για τις ιστορίες, για άλλους η ανάγκη για απόδραση από την καθημερινότητα, και για άλλους το καθαρό πάθος για τα βιβλία που θυμίζει λίγο μυσταγωγία.

Τι να περιμένουμε μελλοντικά από εσάς;

Φ.Μ.: Από τις αρχές του φθινοπώρου έχω ξεκινήσει να δουλεύω μία νέα ιστορία. Βρίσκομαι ακόμη στην αρχή όμως αυτό που μπορώ να πω είναι ότι διαδραματίζεται σε δύο χρόνους και τον παράξενο τίτλο της τον βρήκα σε ένα παραμύθι που διάβαζα στην κόρη μου!

Σύντομο βιογραφικό

Η Φραντζέσκα Μάνγγελ  γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Εικαστικές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο De Montfort της Αγγλίας και δραστηριοποιήθηκε στον τομέα της conceptual photography για διαφημιστικές εταιρείες και περιοδικά. Παράλληλα, δίδασκε σε Εργαστήριο Ελευθέρων Σπουδών και αρθρογραφούσε στον περιοδικό Τύπο. Σήμερα εργάζεται ως κειμενογράφος και στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με τη φωτογραφία και τη ζωγραφική.

Το πρώτο της μυθιστόρημα, «Η νύχτα του Σάουιν», κατέκτησε το βραβείο Μυθιστορήματος της Xρονιάς στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενος Συγγραφέας» στα Βραβεία Public 2018. Το δεύτερό της μυθιστόρημα, «Καχαραμπού, η συνέχεια της Νύχτας του Σάουιν», κυκλοφόρησε το 2019 κλείνοντας την επιτυχημένη διλογία. Από τις Εκδόσεις Μίνωας κυκλοφορεί επίσης το μυθιστόρημα «Οι Καθαροί», 2022. 

*Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο φύλλο κυκλοφορίας της εφημερίδας “Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ” την Πέμπτη 11/01

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook