Το πολύ το Κύριε ελέησον

Γράφει ο ιδιαίτερα αγαπητός Μάκης Αρμένης στην προσωπική του σελίδα στο Facebook: “Δεν μπορώ να μετρήσω πόσες φορές είδα το πρόσωπο του πρωθυπουργού σήμερα. Είναι αδύνατον να περάσει μια μέρα και να μην σκάσει μύτη από κάποιο μέσο ενημέρωσης ή κάποιο δίκτυο κοινωνικής δικτύωσης. Αποτελεί άθλο για κάποιο πολίτη που θα καταφέρει να

μην έρθει σε επαφή έστω και για μια μέρα με την εξουσία. Το ιδεώδες θα ήταν να ζει κανείς σε ένα τόπο, που η εξουσία, τοπική και κεντρική να ήταν τόσο συνεπής, ώστε να μην αντιλαμβάνεται την παρουσία της.
Κανείς δεν πιστεύει πια ότι οι πολιτικοί του τόπου μας, είναι ικανοί να επωμιστούν τα προβλήματα της κοινωνίας, ότι τα κόμματα ενδιαφέρονται πραγματικά να δώσουν λύσεις, ότι τέλος πάντων λειτουργεί στοιχειωδώς ο πολιτικός παρεμβατισμός.
Θαρρείς ότι όλα κινούνται για να υπηρετήσουν με συνέπεια την επικοινωνία”.
Δυστυχώς, συμφώνησα απολύτως.
Τα 15 λεπτά δημοσιότητας του Άντυ Γουόρχολ, μπορεί να μειώθηκαν σε διάρκεια και να έγιναν δευτερόλεπτα, αλλά έγιναν τρόπος ζωής και ύπαρξης για μια μεγάλη πλειονότητα ανθρώπων και τρόπος λειτουργίας των πολιτικών.
Παράλληλα με την μείωση του χρόνου, αυξήθηκαν αντιστρόφως ανάλογα τα μέσα της δημοσιότητας ώστε να χωρέσουν τα πάντα. Κάποτε, ήταν μόνον η τηλεόραση, τώρα τον πρωθυπουργό θα τον δούμε και στο Twitter, και στο Facebook, και στο Instagram, στις ηλεκτρονικές σελίδες των εφημερίδων, και, και, και…
Ο πρωθυπουργός φυσικά είναι απλά το κορυφαίο παράδειγμα. Την ίδια και μεγαλύτερη χρήση κάνουν οι υπουργοί, οι βουλευτές και οι αυτοδιοικητικοί.
Η υπερβολική χρήση της επικοινωνίας ξεπερνά τους λόγους που βρίσκονται στην εξουσία, που αν θυμάμαι καλά είναι η υπηρεσία του κοινωνικού συνόλου και της χώρας.
Αυτή η υπερβολή στήνει ένα σκηνικό επίπλαστης επαφής με τα λαϊκά στρώματα, πλάθει την εικόνα που θέλει κάθε πολιτικός να προβάλει, αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη και φτιάχνει φανταστικά σενάρια που πουλάνε.
Όσο κατεβαίνει το αξίωμα τόσο ξεγυμνώνεται η αλήθεια. Στα τοπικά πράγματα, δημοσιεύονται φωτογραφίες από επισκευή λάκκων στην άσφαλτο, από αλλαγή λαμπτήρων, από επισκέψεις αξιωματούχων εδώ και εκεί και από κούφιες ανακοινώσεις ή καλύτερα προαναγγελίες έργων.
Τότε καταλαβαίνει κανείς ότι το αυτονόητο καθήκον κάθε αιρετού να υπηρετεί τον λαό, μοιάζει περισσότερο με έξτρα – μπόνους παροχή αφού η βασική του υποχρέωση είναι σήμερα, η προβολή και καλλιέργεια της εικόνας του.
Η χρήση των μέσων μαζικής επικοινωνίας είναι ευλογημένη και ευλογήθηκε κι άλλο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που εκδημοκράτισαν την δυνατότητα της άποψης για αποκλεισμένες ομάδες και ανθρώπους.
Το πολύ όμως το Κύριε ελέησον το βαριούνται και οι Αγιοί!
Πόσο μάλλον εμείς που δεν είμαστε ούτε άγιοι, ούτε άγγελοι, αλλά ταλαιπωρημένοι πολίτες εν καιρώ πανδημίας.

*δημοσιεύθηκε στο φύλλο 13ης-1-2021 της ΚΣ στη στήλη Αλι-θινά!

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook