M. Γεωργάτου: Μπορούμε να βγούμε καλύτεροι από την δοκιμασία

Πέρασαν 20 χρόνια, από τότε που η Εθνική ομάδα του ανσάμπλ γυναικών ξεσήκωσε τον κόσμο και έκανε υπερήφανους όλους τους Έλληνες, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο στη ρυθμική γυμναστική των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ. Με την Κέρκυρα να καμαρώνει για την δική της Ολυμπιονίκη, τη Μαρία Γεωργάτου.
Η κερκυραία κορυφαία αθλήτρια της ρυθμικής γυμναστικής είναι φτιαγμένη από εκείνη τη στόφα, που γεννά τους ανθρώπους, που επιτυγχάνουν σπουδαίους και τρανούς στόχους, που δεν επαίρονται γι αυτούς και συνεχίζουν να πορεύονται ταπεινά, χωρίς ωστόσο να χάνουν στιγμή το πάθος τους για την ζωή και την δράση. Η «ΚΣ» βρήκε την ευκαιρία να μιλήσει μαζί της για την δοκιμασία της πανδημίας, που βιώνουμε, για τον κερκυραϊκό αθλητισμό, αλλά και το άθλημα της γυμναστικής.
Η Ολυμπιονίκης μας, επισήμανε ότι χωρίς τις στοιχειώδεις υποδομές, δεν μπορεί να αναπτυχθεί ο αθλητισμός και κάλεσε τους αθλητικούς φορείς να διεκδικήσουν ενωμένοι ενιαίες λύσεις για να αποκτήσει το νησί σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις για όλα τα αθλήματα. Ειδικότερα για την ρυθμική γυμναστική τόνισε ότι θαυμάζει κάθε μικρό κορίτσι, που αφοσιώνεται σε αυτήν και ευχήθηκε κάποια μέρα η Κέρκυρα να είναι σε θέση να υποστηρίξει το άθλημα, όπως του αξίζει. Όσον αφορά την Πανδημία εξέφρασε την ελπίδα ότι «Μπορούμε και οφείλουμε να βγούμε καλύτεροι από αυτή την δοκιμασία».
Οι προκλήσεις είναι τεράστιες
Η Μαρία Γεωργάτου αναφερόμενη στην πανδημία τόνισε ότι «πρόκειται για μια μεγάλη δοκιμασία για το σύνολο της κοινωνίας , ή πιο σωστά για την ανθρωπότητα ολόκληρη. Πέρα από το την προφανή υγειονομική κρίση , οι κοινωνικές προεκτάσεις από τις οικονομικές συνέπειες αλλά και από τις πρωτόγνωρες συνθήκες περιορισμού που βιώνουμε, συνθέτουν ένα σκηνικό πρωτοφανές και οι προκλήσεις που αναδύονται για την διαχείριση της κατάστασης είναι τεράστιες. Ακόμα και Αθλητισμός δεν αποτελεί εξαίρεση και δεν νομίζω ότι πρέπει να εξετάζεται μεμονωμένα.
Χωρίς υποδομές δεν μπορεί να αναπτυχθεί ο αθλητισμός
Η Ολυμπιονίκης μας δεν μασάει τα λόγια της, σε ό, τι αφορά την κατάσταση, που επικρατεί στον κερκυραϊκό αθλητισμό: «Βασικά θα πρέπει πολύ σκληρά να πω ότι δεν βλέπω ανάπτυξη . Εκτός κι αν θεωρούμε ανάπτυξη την αφοσίωση ορισμένων ανθρώπων όπου παλεύουν κόντρα σε όλες τις πιθανότητες και φέρνουν αποτελέσματα. Αν και τα αποτελέσματα είναι η μία παράμετρος, η πιο φανταχτερή. Αληθινή ανάπτυξη σημαίνει μαζικότητα , σημαίνει σύγχρονες εγκαταστάσεις που επαρκούν για το σύνολο του νομού μας. Μπορεί κανείς να μιλά για ανάπτυξη όταν ο Βορράς και ο Νότος στερούνται στοιχειωδών υποδομών ; Έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις του νησιού μας μπορούν να στεγάσουν το πλήθος των παιδιών αλλά και των ενηλίκων που επιθυμούν να αθληθούν; Φυσικά υπό τέτοιες συνθήκες φαίνεται αστείο να μιλάμε για τις απίστευτες δυνατότητες της Κέρκυρας να διεκδικήσει ρόλο ως διεθνής αθλητικός προορισμός , ιδανικός για προετοιμασίες αθλητών παγκοσμίου επιπέδου.
Νομίζω το πλέον σοβαρό πρόβλημα είναι η διαχρονική αδυναμία του κεντρικού κράτους να ορίσει σαφείς πολιτικές που θα εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη εφαρμογή τους με ορίζοντα ανάπτυξης”.
Ενωμένοι να διεκδικήσουμε αθλητικούς χώρους
Στην ερώτηση ποιες υποδομές και για ποιο άθλημα θα ιεραρχούσε η ίδια, απάντησε:
“Δεν θα στεκόμουν σε κάποιο συγκεκριμένο άθλημα, οι ανάγκες είναι τεράστιες για όλους.
Προκειμένου λοιπόν να προχωρήσω στον οποιονδήποτε σχεδιασμό, θα κατέγραφα καταρχάς το σύνολο των αθλουμένων σε κάθε άθλημα και σε συνάρτηση με τον πληθυσμό που διαβιεί στο νησί, θα υπολόγιζα πόσες κλειστές και ανοιχτές εγκαταστάσεις χρειάζομαι .
Και μετά θα έβρισκα τους κατάλληλους χώρους που θα εξυπηρετούσαν τους κατοίκους του Βορρά, του Νότου και του κέντρου του νησιού μας..
Οι αθλητικοί φορείς πρέπει να διεκδικήσουν ενιαίες λύσεις για όλα τα αθλήματα ταυτόχρονα και να δώσουν ενωμένοι δύναμη στην φωνή τους , ώστε να αποκτήσει η Κέρκυρα σύγχρονες αθλητικές εγκαταστάσεις, ικανές να στεγάσουν όλα τα αθλήματα .
Αποδεχόμενοι δε τον κρίσιμο ρόλο που παίζει ο αθλητισμός προς μια πιο υγιή κοινωνία , καθίσταται αναγκαία η δημιουργία χώρων, ανοιχτών και κλειστών, προς εξυπηρέτηση όλων εκείνων που επιθυμούν να αθλούνται ατομικά, εκτός σωματειακού αθλητισμού.
H ρυθμική γυμναστική στην Κέρκυρα
Ρωτήσαμε την Μαρία Γεωργάτου εάν το άθλημα της Γυμναστικής στην Κέρκυρα, που έχει αναδείξει την ίδια ως Ολυμπιονίκη και δύο ακόμα, Ελένη Δόϊκα & Λουίζα Πουλή με συμμετοχές σε Ολυμπιακούς αγώνες, έχει μέλλον. Η ίδια μας υπενθύμισε « και τις Άντζελα Ρίγγα, Ερμιόνη Πουλή και Αλεξάνδρα Βραδή που μπορεί να μην συμμετείχαν σε Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά πέτυχαν σημαντικές διακρίσεις ως μέλη της Εθνικής Ομάδας». Ενώ τόνισε: “Είναι δεδομένο ότι εύχομαι, να υπάρχει συνέχεια. Όμως είναι σαφές ότι για να γίνει πρέπει να ακολουθήσουμε σε τοπικό και εθνικό επίπεδο τους ρυθμούς ανάπτυξης και εξέλιξης που γνωρίζει το άθλημα παγκοσμίως. Τα αγωνίσματα της γυμναστικής παρά την ομορφιά και την χάρη που προσφέρουν στους θεατές, είναι εξαιρετικά σκληρά και απαιτητικά . Προσωπικά θαυμάζω κάθε μικρό κορίτσι που αποφασίζει να αφοσιωθεί στην Ρυθμική Γυμναστική και ελπίζω μια μέρα να είμαστε σε θέση να υποστηρίζουμε όλες τις νεαρές αθλήτριες με τον τρόπο που τους αξίζει».
Τα παιδιά μας πρέπει να ονειρεύονται δίχως όρια…
Η Μαρία Γεωργάτου, συχνά προσκαλείται σε προπονητικά καμπ, κερκυραϊκών αθλητικών σωματείων και έρχεται σε επαφή με παιδιά, που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Και όπως μας είπε: “Ως επί τω πλείστον προσπαθούν να καταλάβουν μέσα από την συζήτηση που κάνουμε πόσο πραγματικά δύσκολο είναι να φτάσει κανείς στο Ολυμπιακό βάθρο και πώς είναι να ζεις την εμπειρία των Ολυμπιακών αγώνων. Αυτό που εγώ προσπαθώ να περάσω στα παιδιά είναι ότι δεν υπάρχουν μυστικές συνταγές, παρά απεριόριστη αγάπη, προσπάθεια και αφοσίωση. Η απογοήτευση και η αποτυχία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της διαδρομής και δεν πρέπει να μας τρομάζουν, τις ξεπερνάμε και γινόμαστε καλύτεροι. Μεγαλώνουμε με μια πεποίθηση ότι όλα τα μεγάλα και τα σημαντικά αφορούν τους άλλους. Μέγιστο λάθος ! Πρέπει τα παιδιά μας να ονειρεύονται δίχως όρια και να επενδύουν αυτά τα όνειρα με σκληρή δουλειά, χτίζοντας ένα ιδανικό αύριο για τα ίδια και τους συνανθρώπους τους. Και είναι βαθιά μου πεποίθηση ότι οι Ολυμπιακές αξίες κατευθύνουν και εμπνέουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την προσπάθειά μας να γινόμαστε καλύτεροι».
Να βοηθήσουμε όσους έχουν ανάγκη
Ολοκληρώνοντας την συζήτηση, η Ολυμπιονίκης μας στέλνει το δικό της μήνυμα: «Ζούμε μια περίεργη περίοδο πραγματικά δύσκολη . Ας προσπαθήσουμε διακριτικά και με σεβασμό να βοηθήσουμε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Κι ας αναλογιστούμε λίγο περισσότερο τις υποχρεώσεις μας, παρά τα δικαιώματά μας . Θα έρθει ο καιρός της κριτικής και του απολογισμού όλων αυτών που βιώνουμε, όμως στην καρδιά της κρίσης ας μιλάμε λίγο λιγότερο και με περισσότερη υπευθυνότητα . Μπορούμε και οφείλουμε να βγούμε καλύτεροι από αυτή την δοκιμασία»
Η Μαρία Γεωργάτου
Γεννήθηκε το 1984. Γονείς της ο Βασίλης Γεωργάτος και η Ελένη Μπιάγκη-Γεωργάτου. Παντρεμένη με τον Νίκο Δημητρόπουλο έχουν μία κόρη την Άννα-Ελένη. Ζει με την οικογένεια της στην Κέρκυρα. Είναι αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού και σήμερα έχει τον βαθμό της Αντιπλοιάρχου. Πρωτοήρθε σε επαφή με τον αθλητισμό σε ηλικία 6 ετών και έγινε μέλος της εθνικής ομάδας ανσάμπλ 14 ετών, όπου το 1999 κατέκτησαν δύο χρυσά και ένα ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και την ίδια χρονιά τρία χρυσά στο Πανευρωπαϊκό, ενώ το 2000 το χάλκινο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Μάλιστα ένα λάθος στοίχησε στην ελληνική ομάδα 300 βαθμούς και το χρυσό μετάλλιο. Είναι μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών. Έχει αναπτύξει κοινωνική δράση. Επίσης ανταποκρίνεται στις προσκλήσεις αθλητικών, πολιτιστικών & κοινωνικών φορέων, συμμετέχοντας σε ενημερωτικές ημερίδες και δράσεις τους.

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook