O Γ. Γαρνάβος στην “Κ.Σ.”: Με πληγώνει η έλλειψη πολιτιστικών υποδομών στην Κέρκυρα

Συνέντευξη του Κερκυραίου ηθοποιού στην εφημερίδα “Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΣΗΜΕΡΑ”¨

Ο Γιώργος Γαρνάβος είναι κερκυραϊκής καταγωγής μεγαλωμένος στην Αθήνα αλλά με πολύ μεγάλη αγάπη για τον τόπο του, τον οποίο επισκέπτεται πολύ συχνά. Είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης με πολλές συμμετοχές σε σήριαλ, θεατρικές παραγωγές και στον κινηματογράφο. Κρατάει το ρόλο του αστυνόμου Θέμη στην μεγάλη τηλεοπτική επιτυχία Σασμός ενώ συμμετέχει και στην μεταφορά του Καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη στη μεγάλη οθόνη, υπό τη σκηνοθεσία του Κώστα Χαραλάμπους.

Μιλάει για την μεγάλη επιτυχία του Σασμού και δηλώνει πως ήταν σίγουρος από την πρώτη στιγμή ότι το εκπληκτικό βιβλίου του Σ. Πετρουλάκη θα γίνονταν μια καταπληκτική σειρά. 

Έζησε για μεγάλο διάστημα στην Κρήτη και είδε από κοντά τις ιδιαιτερότητες της περιοχής, γνώρισε το σασμό, τη βεντέτα, την εκδίκηση και τη συγχώρεση. 

«Η βεντέτα, οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων εξακολουθούν να υπάρχουν,  τα τελευταία χρόνιο  γίνονται κάποιες προσπάθειες από νέους ανθρώπους να σταματήσει όλο αυτό. Είναι θέμα παιδείας πιστεύω, το παρελθόν θα πρέπει να έχει διδακτικό χαρακτήρα, πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε, κάτι που είναι δύσκολο».

Ο ίδιος προσπαθεί να συγχωρέσει, δεν διαθέτει το αίσθημα της εκδίκησης και επιλέγει απλά να διαγράφει αυτούς που του έκαναν κακό.

«Θα πρέπει, υποστηρίζει να δίνουμε και δεύτερες ευκαιρίες στους ανθρώπους, αν και σε κάποιες περιπτώσεις όλες μας οι προσπάθειες μπορεί να πέσουν στο κενό». 

Το ταξίδι του καλλιτέχνη δεν σταματάει ποτέ

Ο δρόμος έως το Σασμό παραδέχεται ότι ήταν μακρύς, αυτό που φαίνεται να τον κερδίζει  περισσότερο όμως, είναι το ταξίδι. 

«Ο προορισμός αλλάζει, ο καλλιτέχνης πρέπει να προσπαθεί συνεχώς να σπάσει ένα ρεκόρ σαν αθλητής, να βάζει συνεχώς διαφορετικούς στόχους. Να ψυχαγωγεί τον κόσμο και να τον προβληματίζει, να τον διαπαιδαγωγεί. Όπως μου έλεγε η δασκάλα μου στη δραματική σχολή Πίτσα Καπιτσινέα, ο ηθοποιός είναι υποχρεωμένος να συμπεριφέρεται στη σκηνή όπως ο παπάς στον άμβωνα και ο δάσκαλος στο σχολείο». Και υπάρχουν κάποιες στιγμές που νιώθει ότι το έχει καταφέρει, τότε ξεκινάει και πάλι η αναζήτηση για το καλύτερο.

Για τον Γ. Γαρνάβο την επιβράβευση στον ηθοποιό την δίνει ο κόσμος, το κοινό για αυτό και το ταξίδι του καλλιτέχνη δεν σταματάει ποτέ.

Πικρία για τις πολιτιστικές υποδομές της Κέρκυρας 

Δηλώνει ερωτευμένος με την Ελλάδα, δεν μπορεί να φύγει μακριά της και όταν λείπει για αρκετό διάστημα την αποζητά, θέλει πάντα να επιστρέφει.

«Η Ελλάδα είναι πανέμορφη δεν θα μπορούσα να ζήσω σε κάποιο άλλο τόπο, εμείς όμως φροντίζουμε να την ασχημαίνουμε με τις συμπεριφορές μας. Το ίδιο κάνουμε με την Κέρκυρα, είναι το ωραιότερο νησί και παρόλα αυτά κάνουμε ότι μπορούμε να την υποβαθμίσουμε. Δεν την αγαπάμε, δεν την φροντίζουμε, δεν την πονάμε».

«Φταίμε και εμείς αλλά και οι τοπικοί παράγοντες και το ίδιο το κράτος. Είχα φτάσει σε σημείο να ντρέπομαι για το νησί μου, όταν υπήρχε το πρόβλημα με τα σκουπίδια, δεν έλεγα πουθενά ότι είμαι από την Κέρκυρα. Οι δρόμοι μας επίσης είναι σε κακή κατάσταση, το κυκλοφοριακό απίστευτη ταλαιπωρία για τον κόσμο». 

Αυτό που τον πληγώνει όμως περισσότερο από όλα είναι η έλλειψη χώρων πολιτισμού. «Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει θέατρο που θα φιλοξενεί  τοπικές ή και μεγάλες παραγωγές. Πάμε περιοδείες σε άλλα μέρη και βλέπουμε ότι υπάρχουν εξαιρετικές υποδομές, παντού εκτός από την Κέρκυρα. Γιατί; Το ΔΗΠΕΘΕ θα μπορούσε να κάνει συνεχώς σοβαρές παραστάσεις, να κάνει περιοδείες να τις παρουσιάζει στην Επίδαυρο, πρέπει για το λόγο αυτό να στηριχτεί, να ενδυναμωθεί».

Πικραίνεται που ο πολιτισμός δεν είναι προτεραιότητα για το κράτος, το Εθνικό Θέατρο παλαιότερα, θυμάται,  «γυρνούσε τον κόσμο με τις παραστάσεις του, κάναμε εξαγωγή πολιτισμού έως την Ιαπωνία, Τώρα τι;»

«Κι ο  ηθοποιός, όπως θα πει, είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης, δεν στηρίχτηκε ποτέ όπως έπρεπε. Κάναμε και κάνουμε δυο και τρεις δουλειές για να ζήσουμε και να υπηρετήσουμε  παράλληλα την τέχνη μας. Γιατί ο κόσμος έχει ανάγκη να διασκεδάσει, να δει σοβαρές παραστάσεις στο θέατρο, καλές δουλειές σε τηλεόραση και κινηματογράφο».

Θέατρο το αιώνιο παρών

«Το θέατρο είναι μεγάλη αγάπη, διαθέτει αξεπέραστη  αμεσότητα, ο ηθοποιός αντιλαμβάνεται άμεσα την αντίδραση του κόσμου, εισπράττει άμεσα την αποδοχή. Είναι το αιώνιο παρών. Αλλά και μια καλή κινηματογραφική δουλειά που μένει στην ιστορία σε γεμίζει, σε κάνει χαρούμενο, σε ικανοποιεί».

Δηλώνει ο χειρότερος κριτής του εαυτού του, έχει απορρίψει τον τρόπο με τον οποίο προσέγγισε ένα ρόλο στο παρελθόν και θέλει να ακούει τη γνώμη ανθρώπων που εκτιμάει και εμπιστεύεται.

Πιστεύει στο Θεό και στα θαύματα, έζησε, όπως είπε ο ίδιος ήδη δύο. Του χάρισε η Παναγία τη ζωή δυο φορές όταν βρέθηκε κοντά στο θάνατο. 

«Αυτό με έφερε πιο κοντά στην πίστη, πιστεύω πολύ, δεν συμφωνώ όμως σε πολλά με την εκκλησία, δεν εκκλησιάζομαι συχνά, έχω σύνδεση με το Θεό όμως.  Ο Θεός μας έχει δώσει δύναμη και ζούμε γύρω μας καθημερινά μικρά θαύματα και πρέπει να καταλάβουμε ότι είμαστε εφήμεροι. Δεν μπορούμε να αγκιστρωθούμε σε αυτή τη ζωή, κάποια στιγμή θα φύγουμε και είναι σημαντικό αυτό που θα αφήσουμε πίσω».

Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στο φύλλο κυκλοφορίας της “Κ.Σ.” την Παρασκευή 25 Αυγουστου 2023

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook