Εμβόλια και ελλείψεις ή αλλιώς άλλη μια μέρα πίσω από τον πάγκο

Η μοναδική διαφορά είναι ότι στην θέση της Ελλάδας είναι η ΕΕ. Οι φαρμακευτικές εταιρείες δουλεύουν με γνώμονα το κέρδος και αν πράγματι θέλουμε να αποδεχτούμε αυτή την συνθήκη θα πρέπει να πληρώσουμε περισσότερο για προϊόντα που η τιμή τους καθορίζεται από την ζήτηση ακόμα και αν αυτά είναι απαραίτητα για την υγεία μας.

Βέβαια στην καθημερινότητα του φαρμακείου προκαλεί μόνο εκνευρισμό και στενοχώρια το γεγονός ότι επίσημα πάνω από 120 φάρμακα σύμφωνα με την λίστα του ΕΟΦ είναι σε έλλειψη και ανεπίσημα πάνω από 300 σκευάσματα λείπουν από το ράφι του φαρμακείου και κατ΄επέκταση από τους Έλληνες ασφαλισμένους.

Σε αυτό περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων εμβόλια για τον πνευμονιόκοκκο αλλά και παιδικά εμβόλια.

 

 

Γιατί συμβαίνει αυτό? γιατί στην Ελλάδα τα φάρμακα είναι πάμφθηνα το κέρδος πολύ μικρό και αρχικά  τις εταιρείες δεν τις συμφέρει να πουλάνε στη χώρα μας και δευτερευόντως τις φαρμακαποθήκες δεν συμφέρει να πουλάνε όλες τις ποσότητες που προμηθεύονται στα φαρμακεία και να τα εξάγουν σε άλλες χώρες για το κέρδος. 

Η λύση είναι απλή: πλήρωσε παραπάνω για να λάβεις παραπάνω,αλλά όταν η χώρα δεν έχει να πληρώσει, πάλι θυμόμαστε ότι τα φάρμακα είναι δημόσια αγαθά. Οι φαρμακοποιοί είχαμε εκφράσει κατά τα πρώτα χρόνια της κρίσης ποια είναι η άποψη μας περί φαρμάκων και γιατί θα πρέπει να εξαιρούνται από κάθε κερδοσκοπική συζήτηση αλλά και καθεστώτα απελευθέρωσης τιμών γιατί η ελεύθερη αγορά στα φάρμακα αποτυγχάνει επανειλημμένα και παταγωδώς.Πόσες οικονομικές και υγειονομικές κρίσεις περιμένουμε για να το καταλάβουμε ?