Καμιά θεατρική παράσταση θα δούμε φέτος στην Κέρκυρα;

Το ερώτημα αυτό μου υποβάλλεται όπου και αν βρεθώ, με όποιον και αν συνομιλήσω λίγο πιο χαλαρά, όχι σε ασφυκτικό πλαίσιο συνεντεύξεων δηλαδή, αλλά ίσως σε κάποιο περιθώριο ενός ρεπορτάζ, σε έναν φιλικό χαιρετισμό στο δρόμο, ακόμη και κάτω από αναρτήσεις δημοσιευμάτων για όλους τους καλλιτέχνες που έρχονται φέτος στην Κέρκυρα και έχουν προγραμματίσει συναυλίες.

“Πάει και φέτος το καλοκαίρι”, “Παραστάσεις υπόσχονται και παραστάσεις δε βλέπουμε”, “Καλοκαίρι χωρίς θέατρο δεν είναι καλοκαίρι”, “Πάει και το Μόν Ρεπό”, “Δεν έχουμε θέατρο, δεν έχουμε θερινό κινηματογράφο αλλά έχουμε πολιτισμό”. Μερικές από τις φράσεις που σίγουρα έχετε ακούσει ή έχετε πει. Και φυσικά έτσι είναι.

Που να βρω απαντήσεις ξεκάθαρες να δώσω με την ιδιότητά μου ως δημοσιογράφος, αφού σε κάθε σχετικό ερώτημα, λαμβάνω και μια δικαιολογία… συγνώμη, εξήγηση ήθελα να πω. Αλλά στο κάτω – κάτω της γραφής, αυτή είναι η αλήθεια. Τι τον νοιάζει στην τελική τον κόσμο, αν πήρε ΦΕΚ η απόφαση περί μετατροπής του ΔΙΑΔΗΠΕΘΕΚ σε ΔΗΠΕΘΕΚ και αν έχει εγκριθεί η ετήσια επιχορήγησή του από τους Δήμους, αν έχει λάβει τα προβλεπόμενα χρήματα για τις παραστάσεις ή αν η τοποθέτηση των καθισμάτων σε χώρο του Φρουρίου κοστίζουν τόσο, ώστε να καθιστά αδύνατη την συμφωνία με μεγάλους ή μικρούς θιάσους.

Θυμάμαι τη δυσκολία στο να εγκριθεί η απόφαση στο δημοτικό συμβούλιο του Ιουνίου, (σ.σ. έγινε χρήση για πρώτη φορά της διπλής ψήφου του προέδρου του σώματος για να εγκριθεί η σχετική απόφαση) που αφορούσε στην αγορά και τοποθέτηση έτοιμης εξέδρας στο θέατρο του Μόν Ρεπό για να προλάβουμε φέτος να δούμε καμιά παράσταση, καθώς υπάρχει προγραμματισμός παραστάσεων, όπως είχε αναφέρει η πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕΚ Π. Τζάννε. Ήταν η ίδια που διαβεβαίωνε τον περασμένο Φεβρουάριο ότι τέλος Μαΐου με Ιούνιο θα είναι έτοιμο το θέατρο του Μόν Ρεπό. Πανδημία είχαμε και τότε, όπως και το ΦΕΚ για την μετατροπή του ΔΙΑΔΗΠΕΘΕΚ σε ΔΗΠΕΘΕΚ δεν είχε συμβεί. Όπως ακριβώς και σήμερα. Προβλήματα με τη διοίκηση υπήρχαν τότε, όπως και σήμερα, με του άλλους δήμους να μην είναι συνεπείς ως προς τη λειτουργία του, όπως και σήμερα. Αλλά υπήρχε προγραμματισμός που θα ανακοινωνόταν αναλυτικά. Το ίδιο και τον Ιούνιο. «Υπάρχει προγραμματισμός που θα ανακοινωθεί και πάμε στη λύση της έτοιμης αίθουσας άμεσα, για να προλάβουμε», είπε. Θα προλάβουμε όμως;

Σίγουρα λοιπόν, η νυν δημοτική αρχή συνάντησε πολλά εμπόδια ως προς το ΔΗΠΕΘΕΚ, για το οποίο μιλάμε σε αυτό το άρθρο. Εξ αρχής και από το σπάσιμο σε τρεις Δήμους, η περίπτωση του ΔΗΠΕΘΕΚ δεν είχε προβλεφθεί. Υπάρχουν όμως και λάθος χειρισμοί. Θέλω να πιστεύω πως ο κάθε αιρετός που έχει την ευθύνη, κάνει το καλύτερο που μπορεί και είμαι σίγουρη, πως η κα. Τζάννε θα ήθελε και παραστάσεις να έρθουν και παραγωγές να γίνουν, όπως και η καλλιτεχνική διευθύντρια Β. Δούκα που επίσης παλεύει με τον διοικητικό μηχανισμό του κράτους. Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, όσο και πίεση να ασκείται και πολλές φορές και από εμάς τους δημοσιογράφους που ζητάμε επιμόνως απαντήσεις, δε θα έπρεπε να δίνονται υποσχέσεις. Δεν θα έπρεπε να δίνονται χρονοδιαγράμματα υλοποίησης ή εκτιμήσεις ότι όλα αυτιά θα γίνουν φέτος, γιατί, μεταξύ των άλλων, δεν είναι μόνο στο χέρι τους αλλά εξαρτώνται από πολλές πλευρές, υπηρεσίες, υπουργεία, ανθρώπους, πανδημίες κλπ. Και στο τέλος, αυτοί που έχουν υποσχεθεί, εκτίθενται. Σε συνδυασμό δε, με άλλα προβλήματα που δεν έχουν λυθεί για άλλους λόγους, ο κόσμος τα ομογενοποιεί και βλέπει μόνο το αποτέλεσμα και όχι τη διαδρομή του. Που στη συγκεκριμένη περίπτωση, το αποτέλεσμα είναι αρνητικό. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, γιατί υπάρχει ακόμη μια ελπίδα, ότι τον Αύγουστο, περί τα τέλη του, ίσως προλάβουμε να δούμε και ένα θέατρο βρε παιδί μου.

ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook