Ανοικτή επιστολή στον κ. Χρ. Κορφιάτη

Βουσολίνου Ανυφαντή Ελένη

Αγαπητέ κ. Κορφιάτη, όπως θα ακούσατε  στον ολιγόλεπτο «πανηγυρικό»,( όπως ακριβώς τον καταγράφετε στο κείμενό σας εντός εισαγωγικών, δημοσιευμένο σε τοπικά ΜΜΕ, εξ αρχής έγινε η επισήμανση ότι «η αντίσταση ως ενέργεια εξουδετέρωσης της φασιστικής και ναζιστικής νομοτέλειας, τελικά του φασιστικού και ναζιστικού παραληρήματος, δε χρειάζεται ιδεολογήματα, μυθοποιήσεις, διακρίσεις» και παράλληλα δόθηκε η συσχέτιση της ανατίναξης του Γοργοπόταμου, του κεντρικού δηλαδή γεγονότος της ομιλίας, με την έκβαση των γεγονότων της περιόδου εκείνης. Ιδιαίτερα, δε, τονίστηκε και η ηρωική αντιστασιακή δράση που αναπτύχθηκε σε τοπικό επίπεδο, χωρίς καμία επιδίωξη τοπικιστικών εξάρσεων.

Χωρίς την αναφορά στους βασικούς συντελεστές του ενωτικού θαύματος της Αντίστασης ο ταπεινός λόγος μου θα ήταν ιστορικά απαράδεκτος, όσο και αν το μεγαλείο της ψυχής τους δεν είχε και δεν έχει καμία ανάγκη ανάδειξης και μόνο η ηθική και ιστορική υποχρέωση της ιστορικής μνήμης επιβάλλει την ανάλογη αποτύπωση. Έτσι, τα πάμπολλα ονόματα που ακούστηκαν, και δεν υπάρχει λόγος εδώ να ξαναναφερθούν, ώστε να μην εξαιρεθεί κανένα, έχουν όλα ένα κοινό σημείο τόπου και χρόνου: το Λαζαρέτο, καθώς και τους Παξούς και τους Οθωνούς, καθότι  αντίστοιχα και στα δύο αυτά τελευταία μέρη  οι εκτοπίσεις είχαν ανάλογα δεδομένα με εκείνα στο Λαζαρέτο. Όσο για την περίοδο, σας είναι γνωστό ότι από το 1941 έως το 1943 μεταξύ των 500 κρατούμενων είχαν, ήδη, συγκεντρωθεί 150, περίπου, Κερκυραίοι. Και μόνο το άκουσμα, λοιπόν, αυτών των ονομάτων των ηρώων άμεσα και όχι μόνο συνειρμικά ξετύλιγαν την ιστορική μνήμη αποτίοντας φόρο τιμής στον ενωτικό τους Αγώνα. Κατά το ίδιο, η προσφώνησή μου στον εκπρόσωπο των μαθητών του 2^ου Γυμνασίου Κέρκυρας, χωρίς την αναφορά στο ιστορικό γεγονός του Πρωτοκύριακου, ήταν ο μεγαλύτερος ύμνος για τους μαθητές εκείνους και τον καθηγητή τους ενάντια στις ολοκληρωτικές διαθέσεις.

Αγαπητέ κ. Κορφιάτη, είμαι σίγουρη ότι γνωρίζετε ότι αναφέρθηκα στο Λαζαρέτο, όπως και στους Παξούς και στους Οθωνούς, ότι όλα τα λαμπρά ονόματα που αναφέρθηκαν και που παρέπεμπαν και σε όλα τα εξίσου υπόλοιπα ιερά ονόματα του συνόλου των ηρώων αντιστασιακών ήταν και για εσάς δεδομένο. Είστε ένας από τους «ξυνειδότες» ακροατές, που ορίζει ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιο, δική μου υποχρέωση «το μετρίως ειπείν». Με αφορμή, βέβαια, το λόγο μου, αναλύσατε την αρνητική σας θέση απέναντι σε ζητήματα που αφορούν την αξιότιμη Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων. Με τιμά η επιλογή της, με απογοητεύει η σκέψη σας, ένας πανηγυρικός, χωρίς εισαγωγικά, όχι μια επιστημονική ανάλυση για το Λαζαρέτο, ένας λόγος αποτύπωσης του ακομμάτιστου ενοποιητικού αντιστασιακού πνεύματος των Ελλήνων και πανταχού της γης ελεύθερων ανθρώπων, αλλιώς, όπως θυμάστε τελείωνα τα λόγια μου

                                 «και συ τα δέχεσαι με απελπισία

                               αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις».

Η Ιστορία δεν (καλείται να) έχει χρησιμοθηρικό χαρακτήρα, η κάθε, δε, έννοια, όπως η αντίσταση αποτυπώνεται με πράξεις, γιατί, κατά το Θουκυδίδη, η ανθρώπινη φύση παίζει πάντα το δικό της ρόλο απέναντι στην απόδοση της αλήθειας. Οι ήρωες πάντα υπήρχαν και υπάρχουν, και θα υπάρξουν, αυτό τονίστηκε στο λόγο. Τιμή, λοιπόν, στους Έλληνες και πανταχού της γης αντιστασιακούς του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου.  

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook