ΑΛΙ-ΘΙΝΑ

Γράφει ο ιδιαίτερα αγαπητός Μάκης Αρμένης στην προσωπική του σελίδα στο Facebook: “Δεν μπορώ να μετρήσω πόσες φορές είδα το. . .

Ήταν μια συναρπαστική χρονιά.  Παρότι ιστορική, και αυτή η χρονιά κλείνει με τον μπανάλ τρόπο που κλείνει κάθε χρονιά, με. . .

Το κείμενο συντάχθηκε αγνοώντας την περίσταση της πανδημίας με την προσδοκία ότι με τη συμβολή των εμβολιασμών, σύντομα θα ξεπεραστεί.. . .

Δεν τον είχε κατηγορήσει κανείς. Μπορούσε απλώς να συνεχίσει τη ζωή και την καριέρα του, κάνοντας τον ανήξερο….  Επέλεξε όμως. . .

Η απαξίωση του αυθεντικού, φλογερού αγώνα των νέων ενάντια στη χούντα που φυλάκιζε, βασάνιζε και εκτελούσε, μου φέρνει λύπη. Και. . .

Είναι σκέψη παλιά που συνεχώς ξανασυναντώ, κυρίως σε σημαντικές στιγμές. Έμαθα με τα χρόνια ότι σημαντικές στιγμές δεν είναι τα. . .

Θυμάσαι που παίζαμε στο χαλί με τα αυτοκινητάκια; Τα τετράγωνα μοτίβα ήταν το πάρκιγκ και πάσχιζα μέσα τους να κάνω. . .

Καθόμουν στο γραφείο, όπως κάθε πρωί. Στοίβες έγγραφα και σημειώσεις, στα δεξιά ο καφές μου, οθόνη φορτωμένη πληροφορία και πρωινό. . .