“Μου είναι αδύνατον πλέον να αλλάξω τώρα.”

Βουσολίνου Ανυφαντή Ελένη

Όταν η προηγούμενη δημοσίευση είχε προκαλέσει αγαλλίαση ψυχής σε πρώην μαθήτριά μου, τωρινή άξια φοιτήτρια, ειδικά μετά τις αρνητικές αναφορές που πολύ πρόσφατα «είχε διδαχθεί» στο Πανεπιστήμιο για τον Ιωάννη Καποδίστρια, με την κατηγορία ότι ήταν όχι μόνο «αποτυχημένος» αλλά και ότι «έκανε κακό» στην Ελλάδα, οφείλεται η σημερινή σκέψη να αναφέρεται ειδικά στον άνθρωπο που διαμόρφωσε τη βάση του Ελληνικού Κράτους. Η Ελληνική Επανάσταση και οι αρχές της Φιλικής Εταιρείας είχαν το όραμα της δημιουργίας μιας ισχυρής Ελλάδας, ο ίδιος αποδέσμευσε την πατρίδα από τη δουλική  κατάσταση.

 Πέρα από ιδεολογήματα, και σύμφωνα με  την «Ιστορία που θα μπορούσε να είχε συμβεί»,«Might –have been_History», που συσχετίζεται με τη μελλοντολογική προσέγγιση των αγγλοσαξωνικών Πανεπιστημίων πάνω σε πιθανά σενάρια διεργασιών κοινωνικών μετασχηματισμών, τουλάχιστον η σταθερή πορεία του ανδρός εκείνου, που για την Ελβετία ήταν ο διαμορφωτής της δυναμικής της, ευεργέτης της, για την Ελλάδα επιδίωκε και εργάστηκε, προκειμένου: «ο ελληνικός λαός ο οποίος σήμερον αποτελεί μίαν μάζαν ακτημόνων (prolretaires) να ανέλθη εις την τάξιν ενός λαού ιδιοκτητών».

Τελικά, η δολοφονία του δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώσει ότι οι θιασώτες του προυχοντικού πνεύματος όχι μόνο δεν είχαν πολυεπίπεδη προοπτική, αλλά ότι το πελατειακό σύστημα δεν έπαψε να διαμορφώνει την πραγματικότητα του συγκεντρωτικού κράτους, ενώ ο ίδιος είχε συνδεθεί στη χειραγωγημένη σκέψη των εχθρών του με την ιδιότητα του συγκεντρωτικού ανδρός που δεν παραχωρούσε συνταγματικά δικαιώματα.

Η μεγάλη του προσπάθεια να καθάρει την Ελλάδα από κάθε προβληματική βάση και να την οδηγήσει με υγιείς βάσεις σε όλους τους τομείς ήταν η αιτία που τον έφερνε εξελικτικά στο στόχο της εξόντωσης.

Η αλλαγή νοοτροπιών καιροσκοπισμού, συμφεροντολογισμού, και ερίδων για ιδιοτελείς σκοπούς δεν ήταν εφικτή. Δεν ήταν επιθυμητό και το μεγαλόπνοο έργο του περί της εφαρμογής διοικητικής αποκέντρωσης, μέσα από τη διοικητική διαίρεση της χώρας στα 13 τμήματα, βάσει ενός είδους νομαρχιακής αποκέντρωσης με επικεφαλής τον Έκτακτο Επίτροπο και τους Προσωρινούς Διοικητές των πόλεων, μέσα από τη διαίρεση κάθε τμήματος σε πόλεις, κώμες, χωριά. Η αντιμετώπιση της διαφθοράς, αυτή η ακανθώδης, διαχρονικά, μάστιγα, τον έφερνε εξαρχής αντιμέτωπο με τις παραδοσιακές ηγετικές ομάδες, οι οποίες συντηρούσαν τις χρόνιες οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές δομές που δεν έδωσαν καμία υγιή βάση για τη διαμόρφωση των όρων δημιουργίας ενός ισχυρού κράτους, απαλλαγμένου από κοινοτοπικές ενέργειες προσωπικών συμφερόντων και ποτέ συλλογικών καλών.

Το πρόσχημα που προέβαλλαν ως προς τη μη παροχή συνταγματικών ελευθεριών, γεγονός που ακόμη και σήμερα κάποιοι το χρησιμοποιούν με τον ανιστόρητο, για την εποχή του Καποδίστρια, όρο του δικτάτορα, αποκαλύπτεται: ποια ήταν η συνέχεια στο Ελληνικό Κράτος σε πολιτικό, οικονομικό, εκπαιδευτικό, κοινωνικό επίπεδο; Με τον οθωνικό συγκεντρωτισμό, ως αφετηρία, τη συνεχή παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, την ανέχεια, την ανελλιπή οικονομική κρίση και την πτώχευση, την απομάκρυνση από την ενίσχυση της οικονομικής λειτουργίας πάνω σε όρους αξιοποίησης φυσικών πόρων, τη συνέχιση της εκπαίδευσης που οδηγούσε σε πορεία αρχαιοελληνικής μονομέρειας και απομάκρυνσης από την απαραίτητη, για τις ανάγκες της τότε εποχής, τεχνικής εκπαίδευσης και τη διαμόρφωση της πόλωσης της κοινωνίας βάσει των εκατέρωθεν ομαδικών συμφερόντων δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστεί το μεγαλόπνοο όραμα του Ιωάννη Καποδίστρια.

Η επιδίωξή του για μια δυνατή, ανεξάρτητη από τις Μεγάλες Δυνάμεις, Ελλάδα που θα βασιζόταν σε όρους δικονομικούς, χρηματιστικής τραπεζικής λειτουργίας, ευρύτατης εκπαιδευτικής πολιτικής, πάταξης και της πειρατείας και κάθε μηχανορραφίας, δεν μπορούσε να πραγματωθεί.

Ωστόσο, η θέση του, όταν ήξερε ότι ο θάνατος τον καραδοκούσε από εκείνους που δεν είχαν τη δύναμη να σταθούν απλά απέναντί του με αντεπειχειρήματα και όχι με φονικά όπλα, παρέμεινε σταθερή: «Θα συνεχίσω εκπληρών πάντοτε το χρέος μου», «Μου είναι αδύνατον να αλλάξω τώρα».

Δεν άλλαξε ποτέ, απλά άλλαξε την τύχη των υπόδουλων.

*δημοσιεύθηκε στο φύλλο 24ης-3-2023 της ΚΣ στη στήλη “Απο τα Παλιά στο Σήμερα”

Ακολουθήστε το kerkyrasimera.gr για να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα από την Κέρκυρα.

Ακολουθήστε μας στο Instagram

Ακολουθήστε μας στο twitter

Ακολουθήστε μας στο Facebook